'Verplicht' naar Mount Robson

=== 31-7 geen foto's dus... internet is schaars. Dus die houdt u nog te goed. Edit 14-8: nu mét beeldmateriaal ===

Vandaag moeten we verkassen. Zo voelt het een beetje… ondanks dat we in Jasper wel 'n beetje uitgekeken zijn*, en dat we Jasper zelf eigenlijk een beetje ‘smoezelig’ stadje vinden in vergelijking met Banff. De camping is heerlijk

We hoeven niet ver te rijden, dus we slapen (een beetje) uit en ontbijten weer lekker in het zonnetje. De afgelopen dagen hebben we weinig wildlife gezien: alle dieren lagen vast ergens in de schaduw te puffen van de warmte... Net als wij...

Als ik na het douchen terug naar de camper loop, zie ik op de wei achter onze plek een paar elk lopen. Gauw kleed ik me aan, en loop er naartoe. Een Canadese vrouw is de elks ook op het spoor, ze wijst me op de rest van de kudde die onder de donkere dennenbomen liggen. Als je niet zou weten dat ze er liggen, zie je ze niet. Ze verraden hun plekje alleen als ze met hun oren flapperen en zo de lichtval verandert. Ik tel zo’n 10 dieren. Als ik terugloop om Floris te halen, zie ik plotseling nog een ree met 2 kleintjes grazen. Grappig hoe alert de moeder is, voortdurend check ze de omgeving of alles nog oké is. Ik sta nog even te praten met een Amerikaan die vertelt dat hij een paar jaar geleden ook in Europa op vakantie is geweest. Hij blijkt alleen in Frankrijk geweest te zijn. Ook leuk natuurlijk, maar vooral grappig dat hij eerst Europa noemt en bij doorvragen pas het land waar hij is geweest.

Samen met Floris bekijken we de kudde wapitiherten. Ze liggen nog steeds op dezelfde plek in het bos. En er is ondertussen ook een hele opstopping op de ‘snel’weg ontstaan: een aantal herten steken de weg over, om lekker langs de weg te gaan grazen.

Ook de ree met de kleintjes laat zich weer zien. Zoooo schattig 😍🤩, volgens Floris. In de wei blijken ook nog een boel ground squirrels te wonen: sommige komen net boven het gras uit in hun ‘stokstaart-stand’.

In een dik uur rijden we naar Mount Robson. Met z’n bijna 4000 meter torent hij imposant uit boven alle bergen in de buurt. De reden waarom we hier 2 nachten staan is de wandeling naar Kinney Lake. Helaas is deze vanwege overstromingen vorig jaar nog steeds dicht. (Dat wist ik al toen we deze camping boekten, maar we hadden weinig ruimte om de route om te gooien aangezien alle andere campings ervoor en erna allang vast stonden, alleen deze camping kon je pas 2 maanden van tevoren boeken.) Wat dan hier te doen? We doen vandaag in ieder geval even weinig: gewoon rondklooien op de camping, boekje lezen, spelletjes spelen is ook fijn. En we denken nog even na over de vraag of of we morgen gaan raften of dat we een chille ‘float-tocht’ op een raft gaan doen. Floris weer het wel: hij wil heel graag raften.

Oja: de koffie - een vrij essentieel voedingsmiddel wat ons betreft - is op. Nou hadden we in Jasper wel bonen gekocht en in de winkel gemalen, maar dat bleek vanochtend echt zulke vieze koffie te zijn dat we ‘helemaal’ naar Valemount (half uurtje verderop) zijn gereden om nieuwe koffie te kopen. David en Danaë vonden dat niet erg: de winkel had snelle WiFi zodat ze nog wat afleveringen konden downloaden. Bovendien bleek er ook een brouwerij te zitten. Dus Erik kan weer wat biertjes inchecken op UnTapped. En op de terugweg zagen we als 'bonus' op magistrale wijze Mount Robson opdoemen. Pas dan zie je hoe groots het is.

Kampvuurtje erbij, beetje aanklooien en/of stoeien, hamburgers bakken... Life is good!

* Edith Cavell zouden we graag heen willen, maar ja... iets met te grote camper voor de weg ernaar toe 😐. Wisten we van tevoren hoor, dus geen teleurstelling ter plekke.