Maligne on tour

=== 31-7 ja, u weet het al, wegens crappy internet blabla, geen foto's... edit 14-8 Maar nu wel. Dus hup, kijken die plaatjes :-) ===

Het is heerlijk om buiten te ontbijten. Zonnetje erbij, het is gelukkig nog niet zo warm.

Vandaag doen we een tourtje naar Maligne Lake en Maligne Canyon. Op de weg er naar toe is meestal veel wild te zien, dus wie weet!!! Het is goed te zien dat er een aantal jaar geleden een grote bosbrand is geweest, want grote stukken rijden we langs 'staakjes.

Al snel zien we 3 mannetjes elken. ‘Holy moly, wat een enorme beesten’, zegt Floris op z’n Freek Vonks. De dieren langs de rest van de weg hebben zich al verscholen voor de hitte, want we zien niks. Alleen langs Medicin Lake zien we een golden eagle nest. Het vrouwtje zit erop. Zou wel tof zijn als we het mannetje ook nog spotten. En ja hoor, even verderop zit het mannetje hoog in een boom op de uitkijk.

Bij Maligne Lake doen we eerst een rondje Moose Lake. Floris wil heel graag een eland zien. En daar wonen ze, dus als we mazzel hebben (als we ze zien koop ik meteen een staatslot)… Muisstil wachtten we 20 minuten, en andere wandelaars komen ook muisstil kijken. Maar tevergeefs. Wel zien en horen we daar een suffe lawaai-makende Nederlandse familie. Ze vragen zich hardop af waarom een groep van bijna 10 mensen daar zo stil staat. Omdat de dieren anders weg blijven misschien?

Daarna lopen we langs tientallen toeristen die op boottochtjes staan te wachten naar de andere kant van Maligne Lake om daar de Mary Schäffer-loop te lopen. Dat is vooral Warm. Heet. En Warm. Natuurlijk ploffen we even neer in de kenmerkende rode Canadese stoeltjes, maar in de brandende zon is dat geen aanrader.

We doen op de terugweg een snelle lunch langs de rivier en gaan dan toch nog ff kijken bij Maligne canyon. Niet met al te veel enthousiasme, maar we zijn er nu toch… Deze canyon is echt weer anders dan eerdere canyons. Gelukkig is het niet megadruk. Dat zal vast liggen aan de warmte 🙄. Net als in de andere canyons nestelt hier trouwens de bedreigde black swift; in Marble canyon zagen we 'm vliegen. Schijnt dat veel vogelaars speciaal naar deze canyons komen in de hoop een glimp van het beestje op te vangen. Aan alle vogelaars onder u: ze zijn er echt!

Het is zo warm dat we alleen de eerste 3 bruggen lopen; de camper moet vanwege z'n lengte op de overflow staan, dus in plaats van ruim 2 km hebben we ruim het dubbele gelopen aangezien de overflow-parking niet naast de canyon ligt. En asfalt en zon is superwarm, bleh. We rijden nog even langs de 5e en 6e brug, maar daar is de rivier lang zo spectaculair niet meer.

Wel tof om te zien trouwens: als je het pad langs de canyon loopt, zie je soms niet eens dat er een superdiepe canyon ligt. Je zou niets vermoeiend over het mos lopen (als het pad niet afgezet zou zijn natuurlijk), en zó erover kunnen stappen. Of struikelen.

We eten bij de brewery pub in Jasper. Afgezien van het feit dat het eten ongelooflijk lang op zich laat wachten (niet erg, want dan hebben we WiFi 😀) is het helaas ook niet erg lekker. Behoorlijk droog vlees… alleen de elk meatloaf van David is nog best lekker.

Rond 20 uur zijn we weer terug op de camping. Tegen de muggen stoken we maar weer n vuurtje, en spoelen even lekker schoon onder de camping douche (prachtig nieuw gebouw, en lekkere warme douches). En we hebben de Rustende Indiaan ontdekt op de bergen. Als je m eenmaal gespot hebt, is het lastig hem niet meer te zien. Zeker niet als het licht er 's avonds op valt. Ook vanaf onze campingplek kun je 'm mooi zien liggen rusten.