We wandelden het great glacier-pad. Eerst door het bos, varens en mos all over the place. Daarna een stuk door struikgewas waaruit voor je gevoel op ieder moment een beer tevoorschijn kan komen.
Overigens was de wandeling niet tot ieders enthousiasme: Danaë vindt wandelen echt verschrikkelijk, zeker als het stijgt. Nou was het ook best warm en klam. En oké, zeker het laatste stuk ging flink omhoog. Dat we op het laatst nog een snelstromend rivier-stroompje via allerlei stenen moesten oversteken was de druppel. Zij bleef in de schaduw van het laatste struikje zitten, terwijl wij even op de bedrock van het uitzicht genoten.
De weg terug was - zoals altijd - snel afgelegd. Omdat er veel mensen over het pad gingen lieten we de kinderen voor ons uit lopen, soms zo ver dat ze even uit het zicht verdwenen op het zigzaggende paadje tussen alle struiken en bomen. Een volgende keer moeten we dat in bear country misschien toch maar niet meer doen: aan 't eind van de middag bleek er een grizzlybeer over 'ons' wandelpad te hebben rondgestruind. Nou willen we graag beren zien, maar liever van een veilige afstand in plaats van een plotselinge ontmoeting op een wandelpad.
Om 14 uur waren we weer terug bij de camper. De rest van de middag hebben we ons vermaakt met lezen in de schaduw en kampvuurtjes bouwen. Floris en ik vonden nog een paadje naar de Illecillewaet rivier die voorbij de camping stroomt. Lekker klooien in het ijskoude water, heerlijk. 's Avonds aten we heerlijke hamburgers van de bbq, zelfs de bacon had Erik heerlijk krokant gebakken op het houtvuur.
Oja, deze camping heeft de meest feeëriek gelegen toiletgebouwen ever: tussen met mos begroeide bomen, kleine paadjes met varens en waterstroompjes. Je ziet de elfjes en kabouters zó verschijnen. Iets minder feeëriek, maar wel vlakbij is ook een pit-toilet: een zit-toilet met een groot gapend gat en een stang een meter onder je bips. Dat maakt het kakken een geheel nieuwe ervaring: precisie-kakken op de stang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten