===== 31-7 wegens crappy internet-verbinding bij Mount Robson visitor centre even geen foto's... Anders zit ik hier een jaar, en ik wil nog een boek lezen en spelletjes spelen =====
Vandaag gaan we terug naar Lake Emerald in de hoop dat we wel kunnen parkeren. En warempel, het is om 10 uur nog net niet kneiterdruk. We wandelen voor de verandering eens niet, maar huren voor n uurtje 2 kano’s om het meer te verkennen. Super om de bergen vanaf het water te bekijken. Het meer is behoorlijk helder en heeft een prachtig blauw-groene kleur!
Danaë verzamelt pins voor haar rugzak van de plekken die we bezoeken. Ze heeft er al 2: een van Banff en een van Lake Emerald. David heeft zich sinds een paar dagen ontpopt als fotograaf. Hij maakt de ene na de andere mooie foto en grossiert in de prachtige achtergrondjes op z’n telefoon die zó uit Shutterstock lijken te komen.
Op weg naar het uitkijkpunt voor de spiral tunnels (waardoor de ellenlange goederentreinen over de Kicking Horse Pass naar boven of naar beneden gaan) scoort Floris nog even gauw z’n tag voor z’n explorer-boekje van Yoho National park. Dit keer krijgt hij er ook een diploma en plaktattoo’s bij. Inmiddels heeft hij er al 6.
We lunchen bij het uitkijkpunt en hoera, er passeert een trein (ze komen niet zo regelmatig, maar het gaat ook s nachts door). De treinen zijn zo lang dat het achterste stuk nog door de tunnel moet als het voorste gedeelte er allang uit is. Voor de grap meten we hoelang de laatste wagon in de tunnel is: bijna 3 minuten.
Omdat we zo’n enorme vrachtwagen hebben, gaan we niet de Yoho Valley road omhoog: er zit zo’n smalle haarspeldbocht in dat we een stuk achteruit omhoog of omlaag moeten rijden. En onze camper is echt ontzettend lang… jammer, want ik had graag de Takkakaw-watervallen gezien. Aan de andere kant: er zijn altijd meer plekken die ik niet zal zien dan wel.
Wij rijden door naar Lake Louise campground. We hopen door vroeg in te checken nog met een park-shuttlebus naar Lake Louise en Lake Moraine te kunnen. Maar helaas, alle plekken zijn al op. En met eigen RV naar boven is lastig, zeker overdag omdat er weinig parkeerruimte is.
We eten daarom maar vroeg. Dan kunnen we ‘s avonds zelf nog een poging wagen. Rond 19 uur koppelen we de stekkers weer los en schuiven we de slides weer in, en een kwartier later rijden we de parkeerplaats van Lake Louise op. En… een zee van ruimte! Maar goed ook want onze camper past niet zo makkelijk op deze parkeerplaats als het wat voller zou zijn (we hebben echt een belachelijk grote draaicirkel). En nog meer mazzel: omdat we na 19 uur parkeren hoeven we ook geen 12 dollar aan parkeergeld te betalen.
Vooral de gletsjer aan de overkant van Lake Louise is mooi. Het meer zelf natuurlijk ook, knalblauw. Maar wát een mensenmassa nog op dit tijdstip. Heel India staat op de boardwalk verzameld, en ook langs het wandelpad is het nog ontzettend druk. Wat een hel moet het hier overdag zijn… We kijken voor de grap even wat het kost om hier te kanoën: maar liefst 145 dollar per uur 😱 (per kano!). En er zijn genoeg mensen die het meer op gaan!
Op de weg naar beneden hopen we nog naar Lake Morraine te rijden, maar helaas die afslag is afgesloten (op onze weg naar boven was ie even open). Erik heeft er zin in en roept: ‘We rijden gewoon naar beneden en doen dan nog een rondje via de parkeerplaats van Lake Louise. Wie weet hebben we geluk en is het dan open.’ En dus rijden we een ‘ererondje’. Maar helaas. Ook een kwartiertje later is er nog geen ruimte op de parkeerplaats bij Morraine. Misschien morgenochtend, voordat we de Icefield Parkway oprijden…
De campground zelf ligt prachtig tussen de dennenbomen. Had ik niet gedacht eigenlijk. Ook hier werden we weer flink gewaarschuwd voor beren. Grizzly’s deze keer. 's Avonds in het donker liever niet naar het toiletgebouw, en zeker niet alleen. Oke, prima. Floris hoopt dat we nog een grizzly zien. Tot nu toe alleen nog zwarte beren gezien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten