Danaë is on a foodie-mission deze vakantie. Prima, want zo kom je nog eens ergens en proef je nog eens iets.
Nadat we behoorlijk hadden uitgeslapen (althans, ik had niet gedacht dat we de eerste nacht tot 7.30 zouden slapen), gingen we op pad om de eerste food-missie te behalen: ontbijten in Yaletown bij Angus T bakery. Een bakkerij die de heerlijkste (hartige) croissants, pains au chocolat en cinnamon buns maakt. Je kunt het ter plekke opeten terwijl je kijkt hoe het bladerdeeg voor de volgende batches gemaakt wordt. 10 minuutjes lopen waren de moeite waard: krakend kakelvers en heerlijke koffie!
Daarna bij een paar deuren verderop een paar verse hippe sapjes gehaald bij een juicebar, en we konden op weg naar de fietsverhuur voor ons rondje Stanley Park. Terwijl we op de bus stonden te wachten, raakten we aan de praat met een oudere dame die met de bus naar English beach ging om te gaan ‘lawn ballen’. Ze was alleraardigst en was benieuwd waar we vandaan kwamen. Ook de buschauffeur was alleraardigst trouwens: als je met je credit card wilt betalen voor 5 personen blijkt dat zoveel gedoe te geven dat je zo gratis mag doorlopen van de chauffeur 😀.
Bij de fietsverhuur kregen we mountainbike-achtige fietsen toegewezen inclusief verplichte helmen. Dit laatste tot grote ergernis van David (nog net zo blij met verplichte helmen als 12 jaar geleden dus 😉). En daar gingen we, op weg voor een rondje Stanley Park en daarna een ritje naar Granville Island. Prachtig zicht op de skyline van Vancouver, opstijgende en landende watervliegtuigjes, zeemeeuwen die grote dikke rode zeesterren aan het verzwelgen waren. Bij de totempalen viel David onverwacht voor een Vancouver-trui en channelde Floris zijn inner-spirit animal in een kettinkje met een beer in totempaal-dieren. Dus vanaf heden is Floris een trotse drager van een ketting, helemaal prima.
Via de Burrard bridge en een onverwachte stop bij de Lamborgini-dealer* fietsten we naar Granville Island om daar deel 2 van de food-missie te voltooien: het eten van een verse lobster roll bij The Lobster Man. En dat was. Echt. Goddelijk. Kneiterduur (23 dollar voor een lobster roll met chips), maar de prijs meer dan waard. Nog een rondje door de Public Market met allerlei lekkernijen, een bezoekje aan de plaatselijke brouwerij en een rondje een soort kinder-walhalla-verantwoord-speelgoed-en-verkleed-winkeltjes-paradijs. Danaë scoorde daar een boek met alle beesten in Harry Potter.
Daarna pakten we de Aquabus om weer terug te gaan naar downtown Vancouver. Met 23 km in de benen en iedereen warm en bezweet (het is kneitermooi weer, strak blauwe lucht en minstens 25 graden), deden we weer de truck met creditcard bij de buschauffeur. En weer mochten we gratis met de bus mee. 's Avonds aten we bij de Yaletown Brewing Company, dus ook die kan van de food-bucketlist.
* Er rijden hier tot grote vreugde van Floris bizar veel Ferrari's, Porsches, mooie Dodges en zelfs Lamborgini's rond. Zelfs een zilveren Tesla kwam voorbij gereden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten