woensdag 27 juli 2022

Morgenstond...

=== 31-7 even geen foto's due to crappy internet... maar he, er is in ieder geval internet... hoera! Edit 14-8 Jawel, foto's. En veel :-) ===

Als er ergens een plek is waar je de zon wilt zien opkomen, dan is het wel aan de voet van deze gletsjers. Daarom ging om 5.30 wekker. Vanuit ons bed aan de achterkant van de camper kunnen we de eerste glimpjes licht op de bergen zien. Dus: gordijnen open en kijken maar. Om 6.06 verscheen het eerste streepje licht op de berg, aarzelend oranje in een grijs-blauwe wereld.



Met zo ongeveer voor het eerst deze vakantie een lange broek en fleeces aan stapten we (Erik en ik, de rest lag nog op één oor) naar buiten de tintel-frisse ochtendlucht in. Alle campers ware nog in diepe rust verzonken, behalve de camper naast ons: daaruit verscheen een Aziatische toeriste die dolenthousiast aan het fotograferen sloeg. Of we wat foto’s van haar wilden maken. Tuurlijk. De ene na de andere pose nam ze aan zodat Erik op een gegeven moment maar ‘the last one’ riep. Daarna nam ze tig foto’s van ons, en klikkerde ze er zelf lustig op los om de opkomende zon op de gletsjer vast te leggen.

Om 6.45 zat iedereen aangekleed en wel aan het ontbijt, en om 7.30 reden we de dag tegemoet, in de hoop op flink wat wildlife langs de weg nu het nog niet zo warm was. Maar helaas. De hele verdere Icefield Parkway hebben we niks gezien, behalve wat chipmunks op een parkeerplaats bij een uitzichtpunt.



Het 2e deel van de Icefields Parkway had wat minder stops dan het deel van gisteren. We stopten bij de Suwapta Falls. Waar de meeste mensen alleen de bovenste waterval bekijken, hadden we tijd genoeg om ook de onderste te bekijken. Dus wandelden we in een ruim uur door het bos naar beneden. Een ouder stel dat we tegenkwamen was omgekeerd. ‘Er zijn hier helemaal geen watervallen, dit pad gaat eindeloos door het bos’. Dat viel wel mee, mensen. En het uitzicht beneden was prachtig!

Vlakbij Jasper bekijken we de Athabasca Falls, een dikke toeristentrekpleister. De waterval is mooi, en - heel welkom in deze bloedhitte - : hij sprayt ook lekker veel water bij een gedeelte van de waterval. Dus ff ‘koud douchen’ is heel aangenaam.



Daarna parkeerden we de camper voor een lunch langs de rivier. Een mooie plek, en ook weer mooie meertjes die de bergen prachtig weerspiegelen. maar ook weer... geen wild. Het is echt te warm, ruim boven de 30 graden.

Omdat we niet zoveel stops hebben gemaakt, zijn we al voor 13 uur bij Jasper. Daarom gaan we maar meteen door naar de Valley of the 5 lakes om daar te wandelen. Het is te merken dat de meeste mensen het te warm vinden om te wandelen, want we vinden wonderwel een plekje voor onze vrachtwagen. Met véél water in de rugzakken gaan we op pad.

De bomen bieden nauwelijks schaduw: de meesten zijn dood door de pine beetle. Het is dus behoorlijk zwaar. We doen daarom korte versie: 5 km ipv 8. In sommige meertjes kunnen we even afkoelen met onze handen of voeten. David en Floris scheppen hun pet vol water. Dat helpt ook. Na ruim anderhalf uur bikkelen (nog best een goed tempo, want het is zeker niet Hollands plat…) staan we weer bij de camper.


We doen nog snel een rondje door Jasper en proberen boodschappen te doen in een halflege supermarkt (dat valt niet mee… de prijzen trouwens ook niet…). En dan - eindelijk - op naar de camping. Die is mega groot, maar meteen heel fijn. De camping is zo groot dat het vanaf onze plek 20 minuten stevig doorlopen is naar de speeltuin. Dan dan ben je nog niet eens de hele camping over geweest. Nu staan we ook wel behoorlijk aan de buitenrand, maar toch…

Het is ook 's avonds nog veel te warm om te koken. En ook om te eten. Daarom eten we een bak met cantaloupe-meloen en aardbeien. En voor wie wil: aardbeien op een bagel. Heerlijk!

Om 23 uur spot Floris vanuit z’n raampje bij z’n bed nog een eenzame vrouwtjes-elk die rustig over de camping loopt. Dit beest is al indrukwekkend groot. Hopelijk zien we morgen de mannetjes-variant met z'n gewei nog ergens lopen.

Geen opmerkingen: