MaMarije: Mangosap en watervallen

Eerste actie van de dag was voor Erik: om 6.30 ging de wekker zodat hij om 7 uur bij de WiFi van de visitor center dagpassen voor Joffre Lakes Provincial Park kan regelen. Zo'n permit kun je maar 2 dagen van tevoren aanvragen en zijn beperkt beschikbaar. Om 7 uur bleek hij niet eens de eerste te zijn bij het wifipunt 🤣. En hoera! Hij was op tijd om de permits te regelen, dus over een paar dagen een stop bij Joffre Lakes!

We ontbijten weer lekker in het zonnetje, en gaan daarna op pad. Eerste stop zijn de Rearguard Falls die vlak langs de highway liggen. Prachtig mooi, en wat een kracht!

David en Danaë hebben trouwens al een paar dagen hoge nood voor mangosap: die hadden we gehaald bij de supermarkt in Valemount, maar het pak is alweer op. Vandaag rijden we weer langs Valemount, dus moet er worden ingeslagen. Maar… helaas… de supermarkt is dicht. Het is British Columbia Day vandaag, een feestdag. Daarom zijn alle winkels in dit kleine plaatsje dicht. Dus helaas pindakaas, zonder mangosap gaan we weer verder.

We rijden door eindeloze naaldbossen en langs bergen die helaas niet zo spectaculair zijn als die we al gezien hebben. Dus het is een nogal saai ritje van dik 250 km. Nergens stadjes ('beschaving' zoals we dat in de camper noemen, als we weer eens een paar huizen tegenkomen) of kruisingen met andere wegen. Gewoon 250 km lang dennenbomen, populieren, de Thompson rivier, bergen. Halverwege ligt nog Blue River, een onbeduidend plaatsje bestaand uit een paar haveloze gebouwen die weleens een onderhoudsbeurt kunnen gebruiken. Ik kan m’n ogen niet meer open houden, dus ik pak ff een powernap. Vlak voor Clearwater word ik weer wakker.

In Clearwater is een grote supermarkt, dus voor we het Wells Gray provincial park bij Clearwater in gaan, gaan we eerst op zoek naar mangosap (en wat andere boodschappen). In de supermarkt is het trouwens ook lekker koel: het is buiten weer vervelend drukkend warm. Omdat David en Danaë alweer door hun gedownloade afleveringen heen zijn, dralen we nog even in de supermarkt, want: niet alleen koel, maar ook WiFi. Er zit ook een Tim Hortons op het ‘shopping terrein’, daar doen we even lunchen voordat we via het visitor center het park in gaan (en jawel, ook WiFi 😀).

Van de warmte worden we een beetje sloom, en hebben geen puf om vandaag nog een grote wandeling te doen. We bekijken daarom alleen de Spahat waterval: deze kunnen we snel vanaf de parkeerplaats bereiken. Het is een prachtige waterval, en omdat de natuur zo ‘groots’ is, is het soms lastig in te schatten hoe groot of hoog iets nu is.

De lucht begint ondertussen aardig te betrekken (das voor het eerst deze vakantie, afgezien van het onweersbuitje bij Revelstoke). We zoeken ons plekje op de camping: een RV en Golf Resort middenin Wells Gray. Dat klinkt luxer dat het is. Aan de weg hangt een bord dat ze een 'deluxe shower building' hebben. In werkelijkheid heeft het gebouw z'n beste tijd wel gehad.

Wel jammer dat het weer is omgeslagen. Anders had Erik nog een balletje kunnen slaan. We gooien een wasmachine vol, maar de drogers zien er zo sjofel uit dat we het er maar niet ingooien (de tip ‘kies heet voor het beste resultaat’ geeft nou niet echt vertrouwen dat het ding heel goed is in wat-ie moet doen, tenzij je je kleren een paar maten kleiner terug wilt). We verbouwen daarom de camper maar om tot wasdrogerette 😀, nu komt alle ruimte goed van pas. Ondertussen is het echt begonnen met onweren en regenen. We vermaken ons binnen in de camper; ook weleens gezellig. Dit hebben we de afgelopen weken nog niet veel gedaan.