Jij moet van Puk voorlezen, van de Pettetet, specificeert hij zijn wens. En demonstratief drukt hij het boek op mijn schoot. Ik mag van de baas nog net een kopje koffie halen, maar daarna móet ik toch echt aan het werk. Voordragen dus. Uit het werk van mevrouw Schmidt.
Ik moet eerlijk zeggen: bepaald geen straf, Pluk voorlezen. En nog eerlijker: jaren heb ik hier naar uit gekeken. Dat-ie eíndelijk groot genoeg is voor dit boek.
Ademloos hangt David aan mijn lippen. Pluk met zijn rode kraanwagentje… De Stampertjes, Aagje… Dikke Dollie, Zaza de Kakkerlak en – prrrtalieloe – de Krullevaar… We zitten er helemaal in.
Nóg eentje, smeekt hij nadat het verhaal is afgelopen. Ik vind Puk lezen héééél llleuk mama, slijmt hij nog even.
Ben benieuwd hoe vaak we dit boek gaan lezen. En of-ie het verhaaltje over de Heen-en-Weer-wolf straks net zo spannend vindt als ik dat vroeger vond. Minor detail dat hij nog even moet wennen aan het fenomeen ‘vervolg-verhaal’. En dat hij niet zoals bij Jip & Janneke zelf lukraak een verhaaltje mag uitkiezen...
2 opmerkingen:
Cool zeg! Pluk is geweldig! Ook leuk: onze (twee grootste) kinderen zijn inmiddels oud genoeg voor.... Dolfje Weerwolfje. Nog iets om naar uit te kijken, zeg maar.
Dank voor je tip! Da's vast een boek van 'voor mijn tijd', die Dolfje Weerwolfje. Ik zet m op mijn lijstje, want leuke boeken heb je nooit genoeg ;-)
Een reactie posten