Iets met voetbalplaatjes, kitranden en urlaub

Najaaa, zeg. Kregen we Kreeg David gister een wáánzinnige berg voetbalplaatjes.
Echt, wel duizend ofzo, volgens David.
(Dank opa's, oma's, ooms, tantes, vrienden en bekenden, dank, duizend maal dank).
Hebben we Heeft-ie op 6 na het album niet compleet...

En dat is dus redelijk frustrerend.
Zo frustrerend dat ik inmiddels álle dubbele plaatjes 3x heb doorzocht en en passant op volgorde heb gelegd.
Hele elftallen kan ik 2x compleet neerleggen, maar die 6 f*ing plaatjes... Njet. Nada. Noppes.

Dus, ik heb voor u de volgende aanbieding:
Heel veel voetbalplaatjes. In ruil voor één, meer of - nog beter - alle van volgende gezochte collectors-items:
Ajax - nummertje 28.
Graafschap - nummertje 105.
Heerenveen - nummer 132 én 139
Roda JC - nummer 233.
Willem II (elf volgens David) - nummer 314.
Zegt u mij naar welke u nog op zoek bent, en ik stuur het u op.

Ongelooflijk.
Ik schrijf iets over voetbal op mn blog. En dat terwijl ik werkelijk waar niets, maar dan ook Echt. Niets. met voetbal heb.
Maar ja, als er iets verzameld kan worden... Dan kruipt kennelijk het bloed waar het niet gaan kan.
tmoeniegekkerworden.

En verder.
Wat verder op deze oersuffe zeikregen-zondag?
Huisgenoot probeerde een randje te kitten in de badkamer. En dat is zo eenvoudig nog niet, mensen.
Iets met te zuinig erop spuiten, en dan niet fijn kunnen afsmeren ofzo.
Leverde een hoop gevloek op, en een gefrustreerde Huisgenoot die vindt dat hij niet alleen de ict in huis perfect voor elkaar moet hebben, maar ook dat hij als een volleerd klusser in 1x superstrakke kitranden moet kunnen fixen.
Kortom: dat projectje gaat binnenkort nog een keertje over, denk ik.

En in het kader van 'waar-verheugen-wij-ons-op' nog het volgende: de vakantie is geregeld en geboekt.
We doen een weekje hier (Oostenrijk, Hoge Tauern) en een weekje daar (Italië, Dolomieten).
Urlaub am bauernhof. Verse eitjes van de kip, beetje beesten aaien, watervalletje bekijken, bergspeeltuinen bezoeken, bergje op en bergje af en misschien zelfs een fietsie huren. Jippie-ja-jee.
Nu nog even de komende maanden met Danaë in training om wat grotere afstanden zelf te lopen, en dan kunnen we wellicht nog een beetje bergwandelen ook, deze zomer. Yay!

While we were in the snow...

Tjee. Het werk gaat gewoon door...

Ach en nou.
Ook dit blijkt gewoon door te gaan:

Zo schattig, de 'j' staat nog regelmatig in spiegelbeeld.
Maar uit zichzelf schrijft-ie 'citroen' dan dus wel weer met een C. En de rest weer fonetisch.
Hoe wonderlijk, hoe dat werkt in zo'n brein van een 4-jarige.
Het leukste woord vind ik toch wel Ombijtspul.
(Ont-bijt-spul. Muesli dus).

Weten wat-ie nog meer op de menukaart had staan?
Nou, kijk lees:

Een bericht voor het thuisfront

Aldus een week geleden in de sneeuw (t is inmiddels alweer de 21ste natuurlijk, lang leve bloggen met terugwerkende kracht).
Was het idee geweest dat we dit filmpje in het poepiedure superdeluxe hotel - mede mogelijk gemaakt door de baas van Huisgenoot - op internet zouden zetten.
Blijkt dat er geen Wifi is... Ja, ergens onder het bureau van de receptioniste met één of andere crapy verbinding en dat ook nog eens tegen betaling.
Dan maar zwaaien naar de kinderen met enige vertraging.
In real life hebben we elkaar gelukkig al lang weer in de armen gesloten.

Ik kan u natuurlijk nog vermaken met een verslag van een 13 km lange wandeling door de sneeuw omdat ik per sé een rondje rond het stuwmeer wilde maken.
Wat dus niet kon, omdat er teveel sneeuw lag en het complete pad verschwunden was.
Dat terugkerende voorbijgangers ons daarop reeds hadden gewezen, en dat we dat dus allang hadden kunnen weten, dat maakt niet uit. Want ik wil altijd graag zélf uitmaken of het pad er nog ligt.
Maar t lag er dus echt nie.

Of ik zou een hilarisch verhaal vertellen van hoe Huisgenoot, door iets té lang de stube en bijbehorende inhoud van bierpullen van dichtbij te bestuderen, ervoor zorgde dat ik tóch nog op de ski's stond.
En van dat ik toen met I. (ja, je zij vermeld) ging skieën en we al kletsend tot 3x toe bijna uit het sleepliftje donderden, nog voor we überhaupt eigenlijk een haak te pakken hadden. Want dat vergt toch een soort finesse, samen synchroon in een liftje stappen en er dan ook nog samen elegant uitstappen.
Of dat ik na 4 jaar tóch nog bleek te kunnen skieën en ik het eigenlijk - zoals eerst gedacht - helemaal niet eng vond en stiekem zelfs best leuk. Mede dankzij I. natuurlijk. Dat moet dan ook weer even vermeld.

Maar ach. U had er gewoon bij moeten wezen.
Net als al die vrouwen-van en collega's van Huisgenoot.

Don't talk sh*t

En deze is voor 't archief...

Huisgenoot trekt Danaë haar laarsjes uit en constateert warm-kleffige voetjes.

Zo dame, wat heb jij een zweetkakkies, zegt hij.

Danaë kijkt 'm verontwaardigd aan. If looks could kill...

Neej, niette. Nee, hebbe niette poep, roept ze fel.

Woehaha. 

Inderdaad.

Mijn schild en de bebouwing

Bekentenis: ik verwaarloos u (blog) vreeschlijck. En dat spijt mij oprecht.
Want nu vergeet ik alle leuke kinder-dingen van de afgelopen weken. Of liever gezegd: ik weet ze nu nog wel, maar over een jaartje vast niet meer.

Zo knip- en plakte ik een paar weken terug een heus ridderschild.
En maakte ik op verzoek van de ridder in kwestie ook een zwaard erbij.
Apetrots nam hij het ding mee naar school en de bso.
Zus kon natuurlijk niet achterblijven, en wilde prinses worden. Allee, dan maar een hoedje ontworpen.
Zo bleef je nog eens een leuke woensdagmiddag.
Ja, echt.

Nog een nadeel aan niet zo vaak bloggen is dat ik de vordering van de bouw van 't-huis' niet in beeld heb.
En da's jammer, denk vind ik. Want waar eens zonnebloemen groeiden, ligt inmiddels de betonnen fundering. Per week zien we nu de veranderingen aan wat eens, over een jaar ofzo, ons huis moet worden.
Blijft lastig om me daar iets bij voor te stellen, maar dat terzijde.

Kijk, dit was vorige week:

En dit was vanochtend.

Omdat de storm de hekken heeft omgeblazen (of omdat de Hulk is langs geweest, het is maar welke optie u het meest reeel vindt), zijn we het bouwterrein op gesneakt, en hebben we voor het eerst ons huis recht van voor aanschouwd.

Best gaaf!