k Moet namelijk naar de diploma-uitreiking van mijn broertje. En da's daar in de buurt, weet u.
Edit 13.45: Had er nu ongeveer moeten zijn. Maar ben niet gegaan, zoals u leest.
Ik noem een Vuurwerkramp (behalve heul grote schrik en sindsdien bizarre fobie voor
Of een grote fik bij een bandenfabriek op steenworp afstand van toenmalige liefdes
Enniewee.
Ik besloot na checken van nu.nl, googleMaps en overleg met huisgenoot E. en broerlief dus niet te gaan. Té dichtbij de plaats incident.
Ik roep dan wel vaak 'Eén risicootje per dag', maar dat betekent niet dat ik vind dat ik dergelijke dingen moet opzoeken.
Mocht het u ontgaan zijn: ik heb namelijk de 2 liefste kindertjes ooit en de liefste huisgenoot ever. En ik zou het mezelf nooit vergeven als ik hen na vandaag nooit meer zou zien. Of als mama weer één of ander verknipt traumaatje oploopt. k Begin namelijk eindelijk weer een beetje te genieten van openhaardlucht, in plaats van als door de duivel bezeten te snuiven en rondjes door het huis te lopen om mezelf ervan te overtuigen dat alles nog OK is.
Zo'n
En als u me nu wilt excuseren?
Ik moet hoognodig kakken van de stress. En daarna ga ik fijn langs de bakker om de lekkerste taartjes te kopen en mijn opa en oma daarmee te verrassen. Die mochten namelijk niet mee naar de diploma-uitreiking. Iets met op-last-van-de-brandweer en niet teveel mensen meenemen. Daarom zitten ze nu bij mijn ouders thuis te wachten totdat onze verse Bachelor zijn bewijs van bekwaamheid komt showen. En we met zijn allen van de feestelijke dis gaan genieten. Want dat gaan we doen, zoveel is zeker.
5 opmerkingen:
Ja, oprotten met die onzin! En normaal doen in het vervolg s.v.p.!
P.S. Jij veel plezier vanavond! En als je iets hoort tikken...rennen!
Hoop dat jullie een leuke avond hebben gehad met zijn allen. Zonder langsscheurende brandweerauto's enzo.
En is de moraal van dit verhaal nou toch weer poep? Wat is dat toch steeds?
Kakken van de stress? MaMarije toch! Om dat nou op je blog te zetten... Alhoewel de lijfspreuk van een hier niet nader te noemen persoon "poep is fun" is, en ik me daar stiekem best iets bij voorstellen.
Bij jouw stress ook trouwens. (De vuurwerkramp in Enschede staat ook op mijn netvlies gebrand, ik woonde toen weliswaar in Nijmegen maar had veel collega's in Enschede; diezelfde avond vierde ik mijn verjaardag, heel vreemd om dan met 20 mensen aan de buis gekluisterd te zitten; en daar heb jij met je neus bovenop gezeten, poeh!)
@allen: Woehoe, verrassing, MaMarije blijkt niet zo netjes te zijn als je zou denken ;-).
Eng hè? Ik zou ook niet zijn gegaan.
En niks lekkerder dan geloosde stresskak! ;-)
Een reactie posten