Zuid-Frankrijk in mei... zouden we vaker moeten doen

Het voelde een beetje gek, weer terug naar de vakantieplek van exact 3 jaar geleden. Alsof het nog een keer zou gebeuren. What are the odds...
Maar we hadden zin in zomer, in stokbrood en croissants. En we hadden 3 jaar geleden nog lang niet alles gezien toen ik een beetje zeeziek op het droge zat te wezen.

Dus vertrokken we naar Zuid-Frankrijk. Naar precies hetzelfde vakantiepark (nee, niet hetzelfde huisje). En het was heerlijk. Zowel het weer, het zwembad, het eten als de ijsjes.
Kijk nou, de mooiste lekkerste ijsjeswinkel van Sainte Maxime was er nog. En ze houdt nog steeds van aardbeienijs.

2012

2015

David vraagt de handtekening van de
winnaar-to-be van de e-GrandPrix van Monaco

De badmeester in z'n 'vissen-slembroek'

Enig smetje op de reis was de valse start van Danaë: geheel tegen onze ervaring met lange autoritten en onze kinderen in, presteerde ze het om binnen 3 kwartier na vertrek de auto onder te kotsen (doet ze anders nooit hoor, nee echt). Van de spanning om op vakantie te gaan, denken we.
Na een hele keukenrol en veel billendoekjes (toch handig, nog een kind in de luiers) en provisorisch schoonmaken konden we in een 'welriekende' auto onze weg richting het Zuiden weer vervolgen. Een half uurtje verder klonk een bijdehand stemmetje vanaf zijn peuter-troon: 'Mama, het stinkt hier naar kots eigenlijk'.