H.e.r.f.s.t. vakantie-koekjes.

Eén kind in bed.
Ander kind graaft momenteel ergens in de speeltuinzandbak een enorme kuil. Denk Hoop ik. Al een tijdje niet meer gezien of gehoord. Hmm.
*Gaat naar buiten en checkt whereabouts van kind. Aha. Zandbak inderdaad.*

Juist. 's kijken. Een logje.

Herstvakantie heeft het grootste kind.
School-loos is-ie dus.
Gelukkig verzint hij zelf zijn dagprogramma. Zo neemt hij ruim de tijd om te lezen.
Dolfje Weerwolfje. Een beginners-leesboekje dat hij momenteel 10x per dag lees-spelt.
Afentoe p.r.aa.t. h.ij. oo.k. z.oo.
I.s. b.e.s.t. ie.rr.ie.t.a.n.t. v.e.r.m.oe.j.e.n.t.

Nagoed.
Daarna moet er van alles gekleurd, eh kleuren-gemengd "want ik ben de kleurenmenger", en vooral geknipt.

En geschreven.

Zijn eerste zelf-geschreven-zonder-voor-te-zeggen-woord, op een op haast wetenschappelijke manier ontstane potlood-kleuren-meng-probeersel:

U raadt het al. Die is dus voor mij.

Toen was het klei-tijd.

Maar voor de verandering deden we koekjes bakken. Herfstkoekjes om precies te zijn.
Ook fijn. En lekker.

Dus als u mij nu wilt excuseren.

Ik ga even een kopje thee drinken. Met een zelfgebakken koekje.