vrijdag 23 januari 2009

Keukenprinses?

Het is gewoon niet zo mijn ding, koken. Vroeger, in ons kinderloze tijdperk, aten we laat. Laat, omdat huisgenoot E. eerst het halve land moest doorracen voordat-ie thuis was. En laat, omdat-ie thuisgekomen nog achter de potten en pannen dook. Na een paar ‘kookincidentjes’ mijnerzijds bleek het namelijk beter voor de volksgezondheid als hij kookte.

Ik heb er het geduld niet voor. Om een eenvoudige doch voedzame maaltijd te bereiden. Ik zeg: Hup, opschieten met die hap. Om half 7 moet onze peuter toch echt gegeten hebben. Da´s namelijk beter voor het leefklimaat hier in huis. Hebben we ook door wat incidentjes geleerd.
Helaas is huisgenoot E. rond ‘kooktijd’ nog niet thuis. Dus sta ik sinds anderhalf jaar toch weer achter t fornuis, doordeweeks. Ja mensen, een risico’tje per dag…

Ik weet niet hoe het met u zit, maar ik doe namelijk altijd meer dingen tegelijk. En zeker tijdens koken:

  • een beetje op de pannen letten (logisch),
  • Danaë entertainen (erg nodig om die tijd) of
  • Danaë naar bed brengen en nog een paar keer de trap op en af rennen om d’r te troosten,
  • 100-en-1 vragen van David beantwoorden (Sesamstraat en Buurman&Buurman zijn aanleiding voor de meest onverwachte vragen),
  • even meekijken met Sesamstraat of B&B vanwege die moeilijke vragen,
  • mail checken (laptop staat toch op tafel),
  • tafel dekken (handig, we gaan immers aanstonds eten),
  • en passant de krant lezen (niet direct nodig, maar veraangenaamd het koken wel aanzienlijk).
En ja, dan kán het wel eens gebeuren dat een slavink aan de buitenkant doet alsof-ie gaar is (lees: ‘iets’ te lang de pan heeft gezien). En eenmaal open gesneden op je bord zó van je bord afloopt. Of dat de aardappels - groente, rijst, pasta; boeit niet wat - al een tijdje staan droog te koken.

Wat ik dan redelijk laat opmerk omdat ik eerst denk dat de lucht door David wordt veroorzaakt wegens acute diarree. En ik mij dus met weigerende peuter 'Nee heb niet poep' naar boven spoed om een luier te verschonen. Om dan halverwege tot de conclusie te komen dat die lucht inderdaad niet uit mijn kind komt. Maar uit één van de pannen beneden. Dusss.

Ieder zijn ding. Ik ben meer van de (hartige) taarten bakken of ovenschotels maken. Mits ik er dan wel aan denk om te kookwekker te zetten. Je kunt tenslotte niet alles hebben.

1 opmerking:

Linda zei

Hahahaha... best herkenbaar, maaarrrr oefening baart kunst (zeggen ze).