woensdag 25 februari 2015

Van even niets en een uitje

Voorjaarsvakantie... Even geen brooddozen vullen, even niet om 8.30 uur sharp iedere dag 2 kinderen naar rechtsgericht, gewassen en gestreken in de klas afleveren...
Op niet-werkdagen (althans, mijn niet-werkdagen, Huisgenoot werkt 'altijd') eens niet om 6.20 uur de wekker horen. Floris neemt het ervan en slaapt prompt tot 9.15 uit. Als-ie dat nou ook eens komend weekend doet...

Bij vakantie hoort ook een 'uitje'. Maar waar naar toe met 3 kinderen in verschillende leeftijden? Keus was snel gemaakt: Kasteel Groeneveld met de tentoonstelling van de platen van Charlotte Dematons van haar boek Nederland.
Ook al stak David zijn bedenkingen over dit plan niet onder stoelen of banken, want hij 'is tenslotte al groot, en dat is voor kleine kinderen'. Het is - voor ons - dichtbij, kleurrijk, prachtig, mooi én binnen (wel handig gezien het str*ntweer dat voorspeld was). Wat wil een mens nog meer?

Met z'n 4-en genoten we van de grote platen (ja, ook David), en vonden zo waar alle 'vaste' dingen op iedere plaat én het liedje dat erin 'verstopt' getekend was.
En passant wonden de kinderen ook nog even de aanwezige 'oma's' en andere dames op leeftijd om hun vinger met hun enthousiast speurwerk, als de dames te lang naar de zin van de kinderen aan het zoeken waren op de schilderijen naar bijvoorbeeld de tuinkabouter of zwarte piet. 'Kijk, dáár is-tieieieie' wees Floris heel behulpzaam aan. U moet weten: Floris *hartje* zwarte piet en de boot van de Kameleon.


'Het was eigenlijk toch heel leuk, mama', zei David op de weg terug naar huis.

woensdag 18 februari 2015

Sorrrrie

Een doordeweekse ochtend. Spitsuur as usual.
Tussen het tandenpoetsen en tassen inpakken door, stuiteren de jongens om elkaar heen.
Piew, piew, piew, roepen ze, terwijl ze theatraal ter aarde storten en daarna de achtervolging weer inzetten.

'Heeft iedereen z'n tas ingepakt? Heb je je gymtas?', probeer ik tussendoor te zorgen dat niemand zonder gymspullen, brooddoosjes en drinkjes op school belandt.
Het maakt niet veel indruk. De vijand is vele malen belangrijker.
'Jongens, jassen aan. Schoenen aan. We gaan zo', dring ik aan.
'Piew, piew, jij bent af met mij slaat', roept Floris tegen David, terwijl hij zijn denkbeeldige zwaard trekt.
David werpt zich luid kermend op de grond.
'Whahahaaa, ik ben een draaak', gromt Floris terwijl hij zich op z'n slachtoffer werpt.

'Jongens. Jassen aan. Nu. We gaan. Daaag', roep ik bij de voordeur.
'Oh,' roept een vrolijk peuterstemmetje vanuit de woonkamer. 'Sorrrie mama. Sorrrie voor het spelen'.
En hij dendert samen met z'n grote broer de deur uit.

maandag 9 februari 2015

D.isco D.ouchen

We De kinderen gaan hier tegenwoordig swingend onder de douche.
Lang leve YouTube, mama of papa's iPhone en een blue tooth speakertje.

En dan wordt een verplichte sessie haren wassen en tanden poetsen opeens best heel gezellig, zo met z'n 5-en in de badkamer.

Niks K3 of Dirk Scheele-nummers. De playlist van deze week:




En maar schudden met die b.illen...


Vooral deze is favoriet bij de jonge dame, want op dansles leren ze hierop een dans voor de zomer-uitvoering. En dus wordt deze vaak in de badkamer geoefend.