zaterdag 16 november 2013

Sinter-Maarten-Klaas

Vorig weekend knutselden en prikten we driftig om op tijd een mooie lampion af te krijgen: een vlinder lampion dit keer.


Het was bijna too much voor onze kleuterdame: het idee dat je s avonds langs de deuren mag om in ruil voor een liedje een onmeunige hoeveelheid snoep op te halen, en zeker als je dat idee combineert met de eerste aflevering van het Sinterklaas Journaal.

De vraag wie dit jaar de kinderen mocht vergezellen op hun tocht langs de deuren, leidde tot een flinke echtelijke discussie. Maar gelukkig hebben wij een grote zoon, die dit soort dingen heel pedagogisch aanpakt:
"Wie was er vorig jaar mee?" Papa...
"Oh, dan is nu mama aan de beurt. En nu geen ruzie meer maken."

Aldus werd Huisgenoot veroordeeld tot de thuisdienst, in onze ogen het minst leuke onderdeel van Sint-Maarten. Ik bedoel, er komen natuurlijk ook schattige kindertjes aan de deur die al hun moed verzameld hebben om aan te bellen, schuchter hun liedjes zingen en netjes op hun beurt wachten tot ze iets uit de mand mogen kiezen. En dan vervolgens helemaal uit zichzelf dankjewel zeggen.
Maar hoe later op de avond, hoe opdringeriger en hoe brutaler de kinderen. En hoe minder het gaat om de 'gezelligheid' van het donker en de kleine lichtjes en hoe meer om het snoep. Sommige kinderen vallen bijna letterlijk bij het openen van de deur over de drempel, scanderen het verplichte nummer, doen een graai in de bak waarna ze heel hard wegrennen op weg naar de volgende deur. En dat vinden wij dan weer een beetje jammer...

Maar goed, broer en zus haalden gebrusterlijk in onze straat een dikke kilo snoep op. Daar kunnen ze de rest van het jaar op teren :-)

En nou op naar de tijd van Sinterklaas, schoenen zetten, heel hard liedjes zingen en pepernoten bakken. We gaan maar eens met het laatste beginnen.

1 opmerking:

Yvonne zei

Wat een leuke lampion! Wow veel snoep ook. Wij deden het hier op het hofje, maar vond het ook al zat snoep haha