vrijdag 29 maart 2013

De weg van de vooruitgang

Tjemig mensen. Het leven met 3 kinderen en een baan is leuk druk, heel erg leuk druk leuk.
Zo leuk druk dat ik er niet aan toe kom om alle leuke, mooie, grappige dingen en nog meer van die mijlpalen een beetje op te typen voor u mijn eigen lol. En dat is dan weer jammer, bedacht ik me net.
Dus, op deze hele goede vrijdag een klein kijkje in de afgelopen weken.

Zo vond Huisgenoot het nodig om het een paar dagen wat hoger op te zoeken met wat collega's, en stond daarom op een berg in Oostenrijk. Met skies onder zijn voeten, dat dan weer wel.
Oudste kindertjes logeerden een weekend heerlijk bij Opa en Oma, en dus had ik het rijk min of meer alleen. En wat doe je dan? Dan maak je een suikerzoete tutu. Niet voor mezelf natuurlijk, maar voor het meisje dat zo af en toe graag ballerina is.
Ik kan totaal niet naaien, heb niet eens een naaimachine, maar gelukkig is daar Pinterest. En daar zijn mensen die je precies vertellen hoe je een tutu in elkaar zet zonder dat daar ook maar naald en draad aan te pas komt. Ik zeg: my cup of tea.

Bij thuiskomst was het meisje razend enthousiast. Zeg nou zelf. Dat zou ik ook zijn als ik vier was.

Allemaal leuk natuurlijk, zo'n fijne balletrok.
(Ik las net balle-trok. U ook? Ha!) 
Maar het haalt het niet bij de mijlpalen van onze kleine kabouter.
He is on the move, people.
Daar komt bij dat meneer bijzonder nieuwsgierig is, dus alles wat nu los op de grond ligt, wordt binnen afzienbare tijd aan een geschikt-voor-babies-test onderworpen: het wordt eerst uitvoerig voorzichtig betast en van de ene naar de andere hand overgepakt. Daarna volgt een rondje aflebberen en knagen en als ook dat goed is bevallen, volgt de beuk-, ram- en meptest.
De manier van voortbewegen vinden we erg grappig. Als een soort worm friemelt hij zich zelf naar de plek waar hij wezen wil.
Oja. Sorry voor mijn überblije gejuich bij onderstaand filmpje. Ook bij een derde blijf ik de weg van de vooruitgang toch altijd weer een wonder vinden.


En soms rolt hij zichzelf onbedoeld om. Maar gelukkig is er dan altijd een grote broer in de buurt die een handje komt helpen.
Ach zo lief en schattig...