En dus toverden wij zonder gieten groen water in het glas.
Proef gelukt!
Gisteren deed meneer een über-overwinning op zichzelf.
En zwom. Met nog slechts één zwembandje om iedere arm. Hulde en Hoera! En een verrassingspoppetje van de Lego als beloning, dat ook.
Volgens meneer de badmeester wéét David heel goed hoe het moet. Maar ontbreekt het hem aan een portie durf.
Goed.
Om in de flow van de overwinning te blijven, deden we vandaag maar weer eens een poging tot fietsen zonder zijwielen. Kostte wat moeite, overredingskracht en lichte dwang, maar meneer zat weer eens op z'n fiets.
Ik als bezielende coach ernaast, maar niet voordat ik eerst de 'eed der niet-loslaten' had afgelegd. Vervolgens
"Ja," zei David bij terugkomst. "Ik dacht al. Wanneer ga je nou weer eens hardlopen? En toen dacht ik, ik ga fietsen. Dan moet je wel."
Hmmnja. Als dat nou de enige truc zou zijn om 'm te leren fietsen...
4 opmerkingen:
Tja, je moet er even wat voor over hebben, maar dan krijg je je moeder ook wel weer aan het hardlopen. Goed gedaan David!
Ik weet nog dat dochter zonder wieltjes leerde fietsen. En ik net deed alsof ik haar vast hield maar stiekem toch niet. Aan het einde van de straat heb ik het verteld. En was ze reuze trots (en niet boos gelukkig)
zonder ZIJwieljtes. Helemaal zonder wieltjes is nog niet gelukt.
Hahaha, wat een gehaaide opmerking van zoonlief. ;-)
@mammalien: tja... Dat vertrouwen is dus een beetje een puntje. Huisgenoot heeft m een keertje losgelaten omdat hij vond dat het prima kon (was ook zo), maar David vond van niet. En sindsdien wil hij niet meer fietsen leren... Hopelijk gaat het nu deze lente goed komen!
Een reactie posten