woensdag 14 november 2012

Van een croissant, Alladin en een veiligheidsbeeld

"Hé kijk," zegt Danaë verrukt als ze de tuin in kijkt.
"Een croissant".
We wonen dan wel in een nieuwbouwwijk mensen, maar wát een natuur om ons heen. Hele fazantenfamilies banjeren door onze tuin, in de lente kuddes schapen met hun lammetjes op het nog onbebouwde weiland achter ons huis, waar ook hazen hun legers hebben gebouwd. Echt, we hebben nog nooit zo 'landelijk' gewoond. Nu nog het geruis van de snelweg negeren als we buiten zitten.

"Ik geloof niet in God hoor mam", meldt David terloops bij het naar bed gaan.
Hij zit op een christelijke school, en dan heb je af en toe gesprekken over de wat meer 'diepere zaken des levens'. Ik zeg dat dat prima is, en dat hij zelf mag weten of en zo ja, in wie/wat hij gelooft.
"Ja," beaamt hij. "En ik geloof ook niet in Allahdin".

"Hé, wat leuk, kijk eens mam," zegt David terwijl hij naar de film The Wild kijkt. "In deze film is ook het Veiligheidsbeeld dat in New York staat."

Geen opmerkingen: