Van kootoeteren en Pasen

"Ga je nu kootoeteren mam?", vraagt Danaë belangstellend.

Ja. Ik dacht: ik doe eens gek.
Het is tenslotte Pasen niet waar.
Als de rest van de mensheid bij Ikea of een andere meubeltoko staat, dan kan ik best even 'kootoeteren' terwijl Huisgenoot her en der nog wat dingetjes aan de muur schroeft.

We leven hier op Paasbrood, veel eieren en de kinderen doen daar bovenop nog een berg chocoladepaaseitjes, of een hele chocoladepaashaas als ontbijt.
Het is tenslotte Pasen niet waar.

Het is trouwens toch wel even wennen nu David op een christelijke school zit.
Hoewel de oude school (katholiek) en deze school dezelfde godsdienstmethode hanteren, blijkt er toch wel wat verschil te zitten in bijvoorbeeld hoeveel en hoe vaak ze er iets uit doen.
Bidden doen ze bijvoorbeeld wel op de nieuwe school.
En ook het Paasverhaal wordt duidelijk diepgaander behandeld. Of het ligt aan het feit dat hij bij de Paasviering op school samen met wat kinderen uit de bovenbouw het Paasverhaal mocht voorlezen. Dat kan natuurlijk ook.
Hoe dan ook, het leidt tot het zingen van Jezus-liedjes in de auto en tot diepgaande vragen aan de keukentafel:
Waarom nam Jezus eigenlijk de schuld voor de stoute dingen die we hebben gedaan mam? Want hij heeft het toch niet gedaan? Dat vind ik eigenlijk niet eerlijk.

Ik neem nog even een paasei terwijl ik mij bezin op een antwoord.
Of ik stuur deze vraag door naar een hulplijn, ook wel genoemd 'juf'.
Het is tenslotte Pasen niet waar.