Een weekje achter op schema

Dat is het dus. Ik loop gewoon een week achter.
Heb wat moeite om bij de tijd te blijven.
Naja. For the record.

Z'n eerste 'boekverslag'.
Diepgaande lectuur. Over ridders die nooit bang zijn en 'over mijsje speste' in een bos.
Prachtig.

Verder braken wij in.

De storm van vorige week had één van de bouwhekken om geblazen, en dus zagen wij vorige week zondag onze kans schoon om ons eigen huis van iets nader bij te bekijken.

Meer mensen waren op dat idee gekomen, en dus spraken we leuke mede-toekomstige bewoners van achter het hek.

  

Een week later (vandaag dus) hebben we inmiddels ook dakpannen op het tussenliggende stukje gekregen, staan de gipsblokken voor de binnenmuren hoog opgestapeld, en zijn de huizen tót ons huis uit de steigers gekomen.

De eerste huizen van de eerste fase worden sinds deze week officieel opgeleverd met 2-3 huizen per week.

En dat betekent behalve veel 'Jippie het lijkt wel echt', toch ook een soort van keuzestress bij ons.

Een kleine impressie: 

• Badkamer: nu toch maar echt eens regelen. Maar wat voor tegels moeten we toch kiezen?
• Muren: ook nu toch echt ook maar eens een mannetje voor regelen.
• Vloer: what is hell's name gaan we op de vloer(verwarming en -koeling) leggen? En in wat voor kleur dan wel. Of vooral niet?
• Keuken: hebben we al geregeld. Dat geeft rust. Toch? Of zullen we toch maar andere frontjes doen? Want dat staat zo leuk bij de nog uit te kiezen vloer. En hoe zat het ook al weer met de apparatuur? Volgens Huisgenoot past de zorgvuldig uitgekozen kookplaat niet in ons ultradunne werkblad. Dus hoe gaan we dat nou toch weer oplossen?
• Schuur: ehmm. Schuur. Wel handig, met al die fietsen en tuinspullen. Maar eh. Waar laten we dat? Want we hebben zo ruimtelijk joh de inpandige berging bij de woonkamer laten trekken. Juist. Toch maar even een schuur regelen. En liefst voor de helft van het geld dat een aparte schuur via de bouwer zou hebben gekost.

Nu ja. Apart from alle 'bouwstress' aten we vorige week totally zen sushi.

Mét de kinderen, in plaats van een intiem diner-voor-twee als de kinderen al op bed liggen.

Het was een verdeeld succes.

De stokjes vonden ze briljant, de sushi wat minder.

Jammer. Hoewel: zo is er meer voor ons.