En aan al dan niet kinderloze opvoedpsychologen met hands-on-practice wat betreft kindertjes die zojuist hun 1e lustrum hebben doorstaan.
En misschien ook wel aan de beste-stuurlui-en-de-wal-mensen...
Bestaat er zoiets als de 'terribles twos' maar dan voor vijfjarigen? Zoiets als de 'frightful fives' ofzo?
Want als dat zo is, dan zitten wij er midden in.
Ook als dat niet zo is, trouwens.
Het weerrapport van binnen-de-muren lijkt namelijk verdomd veel op het weerrapport van de afgelopen zomer:
Hogedrukgebieden met boosheid, woede, onmacht, verdriet en spijt met de grote S.
Ik-luister-Echt-Helemaal-Niet-naar-jullie-buien en de ik-doe-alleen-wat-Ik-Zelf-Wil-donderwolken.
Het waait hier allemaal met grote regelmaat over.
Of liever gezegd, ze waaien niet over, ze komen met orkaankracht aan land.
Om zich vervolgens te meten met de irritatiegrens en het vermogen van de ouders om de-escalerend op te treden, hun grenzen standvastig maar duidelijk en onherroepelijk aan te geven en na torenhoge irritatie-levels troost te bieden aan een jongetje dat uiteindelijk (het kan soms een uurtje duren...) ook inziet dat het met zijn gezellige, vrolijke Ik veel leuker is om 'zichzelf' te zijn of bij anderen wat gedaan te krijgen.
Lastig, lastig, lastig vind ik het allemaal.
En ook moeilijk onder woorden te brengen.
En het vreet energie.
We hebben ons mantra maar weer eens van stal gehaald: 'tisunfase-tisunfase-tisunfase'.
Werkt altijd. Volgens mij gaat het een mensenleven mee.
Nu nog het boek 'Pedagoochelen voor dummies'.
Of gewoon weer naar school. Misschien zou een dergelijk dagbestedingsproject ook kunnen helpen.
6 opmerkingen:
Eh ik denk dat "school" idd best een hoop weer oplost... alhoewel de "buien" van mannetje hier wel meevallen herken ik wel zo het een en ander! Vooral dat totaal Niet Luisteren.... tisinderdaadunfase en ik denk uneindvandevakantiehoogtijddatzeweernaarschoolgaanfase!
Als iemand een gouden tip heeft hoor ik het graag. In de tussentijd brul ik gewoon ook mee tisunfase en alleswordtbeteralsdeschoolweerbegint.Soms. Als wij weer eens in een fase zitten. En is kind 1 uit zijn fase, begint kind 2 er weer net lekker in te komen. Waarom mensen toch aan kind 3 beginnen?!?
Sterkte, ondertussen. Het is een heftige, deze fase, begrijp ik.
wow en ik dacht dat t allemaalalleenmaarleuk is... ;-)
Ik hoop ooit de techniek van het afleiden ooit ergens een keer onder de knie te kunnen krijgen zodra het nodig mocht gaan zijn...
Ik zeg, stuur hem op summercamp. Dat helpt vast. :-)
Oh zoooo herkenbaar. Vooral het totaal niet luisteren en stoicijns doorgaan waar je mee bezig bent (LEGO of Donald Duckjes lezen). Grrrrr,lange adem moet je hebben. Maar dan daarbij ook de zeer gekwetste blik in de ogen als je voor de zoveelste keer uit je slof schiet en je bij jezelf denkt, wat doe ik dat arme kind aan. Adem in Adem uit....
Oei.. heftig! Volgend jaar hebben wij ook voor het eerst met een 'zomervakantie' te maken.. ik vermoed dat deze fase dan ook bij ons gaat aanbelanden (we zien nu al af en toe voorbodes...). Sterkte!!! Hebben ze in A'foort eigenlijk een Kindervakantieweek? Was bij ons vroeger volgens mij altijd in de laatste week van de vakantie... na dit blogje snap ik geloof ik waarom..
Een reactie posten