zondag 1 mei 2011

Over een woord dat ik eigenlijk niet wilde horen

Wanneer David heul boos is, roept hij uit pure frustratie wel eens het woord p.oepz.ak.
Dat woord horen we dus regelmatig.
Ja, let's face it. Kleuter zijn is gewoon heel lastig.

Nu zijn er natuurlijk legio woorden die je kunt roepen als je boos bent, en dan lijkt p.oepz.ak redelijk onschuldig. Maar toch had ik laatst een stevig gesprek met onze kleuter om uit te leggen dat ik dat woord liever niet meer wilde horen.

Daarom was ik vanochtend extra verbaasd toen ik uit de woonkamer het woord weer hoorde. En dan niet uit de mond van David maar uit die van zijn kleine zus.
Opgetogen rende ze naar me toe. Mama, zei ze, p.oepz.ak isse viess. Mag ik pietje? en ze wees naar het meubel waarvoor ze een papiertje wilde.
P.oepz.ak... Oftewel, poefzak.
Poef: lastig uit te spreken, en wordt dus p.oep.
En het woord zitzak kent ze dus ook, al blijken synoniemen nog een beetje verwarrend.

3 opmerkingen:

Nicole zei

Kostelijk! Kinderen blijven je verrassen!

Nicole zei

Kostelijk! Kinderen blijven je verrassen!

Krista zei

ik zeg: niet te snel je oordeel klaar hebben...
zo DENKEN wij dat onze kleine al "Mam" kan zeggen...