donderdag 14 oktober 2010

We doen het wel. Niet. Wel. Ni..

Decisions, decisions...
Moeilijkmoeilijkmoeilijk...

Kijk. Waar het dus eigenlijk al een tijdje hier in huis om gaat... is dat we - bijna nog met de jetlag in de benen - ontzettend gevallen zijn voor een huis.
Niet ons eigen huis, nee. Dat was bij thuiskomt na lange tijd afwezigheid wel duidelijk.
Maar een nieuwbouwhuis.
Zo'n huis in een gelikte brochure met van die prachtige artist-impresion-plaatjes.
Zo'n huis aan een straat waar nu nog heel idyllisch alleen maar zonnebloemen bloeien.
Kijk. Deze plek.

Ja. Prachtige hè...
Vinden wij ook. Wonen daar waar ooit zonnebloemen stonden.
Maar goed.
Zo'n nieuwbouwhuis is natuurlijk niet gratis. Ook niet tijdens een kredietcrisis.

En what's more important, we hebben al een huis.
Dat moet dan natuurlijk verkocht.
En liefst voor een beetje fijn bedrag. Overwaarde hoeft niet eens.
Maar gewoon, 'budgetair neutraal' zeg maar.

En dáár zit dus de crux, lieve mensen.
Wat het is dus kredietcrisis. En als we ons huis 2 jaar geleden hadden verkocht - maar dat deden we dus niet want toen baarde ik nèt toevallig het liefste meisje ooit -, dan waren we bij verkoop na aftrek van hypotheek en makelaarskosten keurig rond de '0 euro' uitgekomen.

U raadt het al: nu dus waarschijnlijk niet.
Het college van wijze onafhankelijke (lees: niet aan het nieuwbouwproject verbonden) makelaars schat namelijk in dat we dit huis met verlies gaan verlaten, als we het Te-Koop-bord in de tuin zullen zetten.
Om maar niet te zwijgen over de weinig positieve verhalen over de huizenmarkt. Eén op de drie huizen schijnt al meer dan een jaar te koop te staan... (en daarentegen twee op de drie dus niet, het ligt er maar aan hoe je ernaar kijkt).

Tja.
En wat is dan wijsheid hè?
Eerst verkopen en dan een nieuw huis kopen is niet echt een optie bij nieuwbouw.
Wachten totdat 'de markt' (whatever that may be) beter wordt?
Dan voeren we over twee jaar dezelfde discussie waarschijnlijk opnieuw. Want ons huis is dan misschien wel iets meer waard geworden zodat de hypotheek er makkelijk uit kan, maar de nieuw te bouwen huizen zullen dan ook waarschijnlijk navenant duurder zijn...
Of zullen we gewoon  de sprong in het diepe wagen?
Ik bedoel als iedereen - wat (ver)huizen betreft - weer gewoon doet wat-ie zo'n jaar of twee geleden van plan was, dan valt alles vast wel mee...

En hé, wie wil nou niet tussen de zonnebloemen wonen?

4 opmerkingen:

Saralien zei

Aan mij is geen ziener op economisch gebied verloren gegaan, dus eh... geen idee.

Ik zou wél tussen die zonnebloemen willen wonen. Prachtig plekje! Als er tenminste geen nieuwbouwflat gepland is precies voor en achter jullie droomhuis...

Maar sterkte met beslissen. En stiekum duim ik gewoon dat het door mag gaan, met een flinke winst op het oude huis, binnen een week verkocht en een prachtig nieuw stulpje...

Irène zei

Heb je aan de optie verhuur gedacht?
Ons oude huis(je) staat ook nog steeds in de verkoop (nu zo'n 1,5 jaar) maar wordt sinds mei bewoond door een huurder. Dit alles op basis van de leegstandswet. Google maar eens. En dan is er dankzij de financiële crisis ook nog een fijne regeling met betrekking tot versoepelde hypotheekrenteaftrek.

Zonder de artist impressions gezien te hebben kan ik me helemaal voorstellen dat je tussen de zonnebloemen wil wonen. Of nou ja, waar ze ooit stonden. Want als het jeukt, jeukt het nou eenmaal.
Ik hoop dat jullie eruit komen!

Anoniem zei

En? Zijn jullie er inmiddels uit? 't Is wel een errug bekend dilemma... zucht. Ook bij ons wordt een verlies van € 20.000 verwacht. Tja. Liever niet. Als ik het mag zeggen. Maar ja, als je verliefd bent op een ander huis.... en je wil daar dan voorlopig wel heel graag en heel lang wonen.. dan moet je misschien toch maar de sprong wagen en hopen op iemand die op jouw huis verliefd wordt en wel gewoon wil betalen wat jij ervoor wilt krijgen! Spannend, en lastig! Succes! (tenzij je het allang weet inmiddels natuurlijk...)

Annelies zei

Hoezo anoniem? Ik ging net mijn naam intypen.. zucht.