woensdag 20 januari 2010

Goed gekeurd

Door de kinderfysiotherapeut. En het CB.

Om met het laatste te beginnen: ruim 12 kilo schoon aan de haak, die mevrouw van ons. En 81 centimeters...
Dat zijn getallen waar David - wat kilo's betreft - 2 jaar en 9 maanden voor nodig had om dat te bereiken, en niet ruim 15 maanden.
Maar, ze is echt niet te dik hoor, verzekerde de mevrouw van het CB ons nog eens extra. Haar lengte en gewicht passen goed bij elkaar, ze is gewoon groot. Aha. 'Gewoon groot', dus.

Nadat David voor alle zekerheid nog even aan de arts gevraagd had of die spuiten toevallig voor hem bedoeld waren, keek hij bewonderend toe hoe de dokter 2 spuiten in de bovenarmen van zijn zus jensde. Die vond dat niet zo leuk, en begon te huilen.
David snelde toe - bijkans met tranen in zijn ogen - en begon omzichtig zijn zus te troosten: Aaaach, Dana-eeee, het is al over hoorrrrr. Niet meer huilen hoor. Kom maar, ik zal je knuffen.
Goed. Dat was dat.
En toen voor de show nog even naar de kinderfysio. Om te laten zien dat ze goed vooruit gaat.
Kruipen gaat als een tierelier, heupen steeds rechter onder d’r bips.
Sinds een maandje kan mevrouw omrollen. OK. Beetje laat, met ruim 14 maanden pas. Maar beter laat dan nooit.
En sinds een week of 2 trekt ze zich op tot op haar knieën. En heel soms doet ze een poging om haar voeten erbij te gebruiken. Maar dat houden haar benen nog niet (nee, logisch met de 12 freaking kilo’s…).
Kortom: helemaal goedgekeurd.

Oh, u wenst een fotootje? ‘ns kijken.

Deze?


Samen grapjes maken, of knuffelen, dat is op het ogenblik erg hot.
Tot ze genoeg van elkaar hebben, en zij venijnig uithaalt met haar nageltjes en heel hard gaat gillen.
Of hij het speelgoed keihard uit haar handen grist.

Of deze?

Ze zijn lijken bijna even groot, ja.
Op commando lachen, daar doen we niet aan. Hysterisch, of stoïcijns. De keuze is aan u.

Oh, en dat ben ik ja, daar op de achtergrond.
Vanochtend gemaakt met de zelfontspanner - kijk hoe ontspannen - en met behulp van een uiterst handig dingetje: een gorillapod.
Ja, kijkt u maar eens hier. Weegt niets. En gaat dus mee naar de Joe Es of Ee.

Of deze. Onze sneeuwkoningin. Van toen er nog sneeuw lag...

5 opmerkingen:

Mrs. T. zei

Hartstikke mooi toch dat ze zo lang is. Jongste hier is ook supergroot. Ze zit in groep 1 en kan zo met de kinderen van groep 3 en 4 mee wat lengte betreft. Helaas wordt ze nu wel af en toe te groot geschat voor haar emotionele ontwikkeling.
En wat leuk, een foto van de mama. Thanks! ;-)

Linda zei

Fijn dat het allemaal goed gaat met de heupjes enzo.

Die apepoot is hartstikke handig (mits je dat dingetje waar je je camera mee moet vastmaken niet kwijtraakt ... ahum).
Ook handig als je gaat cashen en ergens midden in de bosjes staat... ze h angen goed aan takken zeg maar.

Saralien zei

NOu, goed nieuws dus! En wat een leuke foto's..

Een of andere onbenul heeft ook wel eens aan onze kindren gevraagd of ze tweeling waren. Hij was 5 en een half en zij 3. En dat hij dun en klein is en zij normaal qua postuur, dus dat werd in ieder geval door hem nietin dank afgenomen!

Cisca zei

Ohoooo, wat een leuke foto's.
En Dana-eeee is echt een cutie zeg. David ook hoor, maar ja, ik heb meer met vijftien maanden oude damesbabietjes van twaalf kilo.

Krista zei

Dus voorlopig weer even klaar op het consternatie bureau... Gefeliciteerd...