maandag 2 november 2009

Crap Award

Een Scrap Award kreeg ik dus. Van haar. Een Honest Scrap Award nog wel. Voor mensen die, ik citeer hè, bloggen met hart en ziel. Toe maar zeg. Ik ga d'r bijna van blozen.

Maar er hangt dus nog wel wat aan vast. Of ik even 10 dingen wil ophoesten die u nog niet van mij weet. Een soort van 'geheime' dingen zelfs.
Vooruit. Daar gaat-ie dan.

1. Vroeger wilde ik militair worden. Ja. Seriously. Of helicopterpiloot.
Als het maar in het leger was. Want ik was vooral Stoerrr. En Sterk. En heel erg Dertien.

2. Ik gebruik geen make-up.
Sterker nog. Ik heb kan het gewoon niet. Mascara. Oogschaduw of eyeliner. Lipstick.
Zo eens per jaar ren ik in paniek naar de drogist - want hee, ik ben 32 en ik wil er ook wel een beetje leuk uitzien - en sta dan semi-deskundig naar tig soorten mascara te kijken.
Double huppeldepup en drie keer waterproof. Zwart. Bruin. Bijna zwart. Geen idee. Vervolgens vraag ik schorvoetend een volgeplamuurde verkoopster om advies. En loop met een goedkoop probeer-mascaraatje de deur weer uit.
Na een kwartier prutsen ben ik zeer tevreden over het resultaat. Tot ik in mijn ogen wrijf (en dat is best vaak, blijkt...) en ongemerkt de hele dag rondloop met panda-ogen.

3. Ik ben een ruimhartig sponsor van de bibliotheek.
Want ik vind 3 weken uitleentermijn gewoon te kort. En ik vergeet dat David een eigen pasje heeft. Verleng ik wel mijn eigen boeken (hoera), vergeet ik zijn vakantiestapel prentenboeken. Altijd beter dan verkeersboetes, denk ik dan maar.

4. Ik bijt nagel.
Ja. Heerlijk. En makkelijk. Nooit mijn eigen nagels knippen. Nouja, van mijn tenen dan weer wel. Zo lenig ben ik natuurlijk ook weer niet.

5. Als ik moe ben, probeer ik krulletjes in mijn haar te draaien met mijn vinger. Niet dat dat lukt, want ik heb het stijlste en dunste haar ever.
Huisgenoot daarentegen is gezegend met krullen. Maar kennelijk zijn mijn genen sterker (als het om haar gaat hè) want geen van onze bloedjes hebben krullen. Alhoewel ik nog steeds hoopvol kijk naar de anderhalve slag in het haar achter het linkeroor van Danaë.

6. Ik lig na twee glazen wijn al lallend in de plantenbakken.
Na 6 biertjes ga ik echt hele rare dingen doen. Zoals naakt slakken kussen. Die toevalligerwijs mijn pad kruisen als ik van een goed feest kruipend huiswaarts keer.
Ja, mensen. Alcohol doet met mij rare dingen. Godzijdank was het nacht en heel veel jaar geleden.
En heeft niemand het gezien. Oh wacht. Misschien toch wel. Want Huisgenoot zit verdacht hard te grinnikken op de bank als ik hem vraag of het echt waar is.
En het is Echt. Waar. I kissed a slug.
Hmm. Zou Huisgenoot dan toch de echte prins zijn? Ohnee. Dat waren kikkers. En die kus ik niet. Want...

7. Ik ben panisch voor kikkers. Of padden. Of alles wat klein, glibberig, springerig, bultig, groenig, kikkerig is.

8. Ik heb een keer de brandweer gebeld omdat ik vond dat onze flat in de hens stond.
Zwarte rookwolken kwamen onheilspellend van een balkon. Huisgenoot ging polshoogte nemen, ik paniekeerde en bedacht koortsachtig wat mee te nemen de straat op. Het bleken een schoon t-shirt (hygiene, altijd belangrijk) en mijn werkspullen voor de volgende dag (arbeidsethos, jawel).
En toen kwam Huisgenoot vertellen dat het een barbecue was die een stel Chinezen op een inpandig balkon van krap 3 vierkante meter niet aan konden krijgen. Logisch, als je plastic probeert te verfikken.
Toen belde ik terug naar de brandweer. Om te vertellen dat het loos alarm was. En dat het me heel erg speet dat de brandweerwagen halverwege weer om moest keren.

9. Sinds de Vuurwerkramp, een middernachtelijke autobrand onder mijn slaapkamerraam van mijn studentenkamer, een afgefikt dak van de flat tegenover ons door een verdwaalde vuurpijl en bovenstaand bbq-akkefietje heb ik het niet zo op brandlucht.
Sterker nog, bij het minste vleugje openhaardlucht, stuif ik naar buiten om mij ervan te verzekeren dat het huis niet in brand staat. Desondanks hebben wij geen brandmelders in huis. Hmm. Vreemd, inderdaad.

10. Huisgenoot en ik zijn high school lovers. Jawel. We go way back, people.
En dat allemaal omdat mijn tent lek ging ergens op schoolreis in de Provence. En hij zijn arm aan mij wilde uitlenen. En een droge slaapplek, natuurlijk. Ach, zo romantisch is-ie mensen, die slak Huisgenoot van mij.

Zo. Ik zeg u: genoeg juicy details 'bout me.
Laat het even op u inwerken, en uw beeld van MaMarije zal weldra voor goed veranderd zijn.

Oh, voordat ik u definitief in verwarring achterlaat, nog één dingetje:
Aan wie geef ik de de Honest Scrap Award? Wel. Ik denk aan... *tromgeroffel* Cisca van Kobus & Co. Omdat ik vaak zo moet lachen om haar stukjes.

8 opmerkingen:

Mrs. T. zei

Hahaha, leuke bekentenissen!

Cisca zei

Haha, he bedankt zeg. Nu moet ik ook aan de bekentenissen... Gelukkig heb ik maar weinig te bekennen, dus dat kan nooit heel boeiend zijn...

Cisca zei

O, en ik moest trouwens ook erg lachen om jouw bekentenissen. En ook erg vaak om je andere logjes...

Saralien zei

Ja, dat zijn 10 mooie... Maar eh... heb je nou een naaktslak gekust of heb je naakt een slak gekust?

jaja, ik weet, niet op alle spaties zout leggen..

MaMarije zei

@Cisca: veel grootste bekentenissen zullen het inderdaad vast niet zijn, want jij klapt regelmatig uit de school, hahaha. Maar, d'r zal vast nog wel íets zijn...

@Mammalien: hmm, volgens mij was t naaktslak. En niet naakt slak... Maar pin me er niet op vast, ik kan het me niet zo goed meer herinneren ;-))

Susan zei

Wat heerlijk toch al die openheid op mijn scherm!

Anoniem zei

Proficiat met de award én...
Ik ben heel gelukkig dat ik niet de enigste ben die de bib financieel in leven houdt. dat maakt de last mentaal een pak minder zwaar. Bedankt!

Anoniem zei

Leuke bekentenissen zeg!
Ik moet zeggen dat ik ook geen held ben met make-up. Weet je wat misschien een tip kan zijn voor je mascaraprobleem? Doorzichtige mascara, doet ongeveer hetzelfde en geen last van panda-oogjes als je eens uit onoplettendheid in je ogen wrijft.

Ps Voel je maar snel beter!