zaterdag 1 augustus 2009

Boo at the zoo

Bij zijn laatste bezoek aan de dierentuin had-ie een behoorlijke close encounter met een tijger. Gelukkig met glas ertussen, maar dat was dan ook het enige dat er tussen zat. Ze keken elkaar luttele seconden recht in de ogen.
En dat maakt indruk, zo'n meet 'n greet op ooghoogte. Een diepe indruk, kunnen we nu stellen.

Hij rent als een dolle langs alle dierenverblijven, keurt ze nauwelijks een blik waardig. Roept zodra er een beetje dier in zicht komt Moet nu gauw weer verler.

Wordt panisch als we voor een keer het nachtverblijf van een olifant mogen bezoeken en daar zelfs een leuke muurtekening met krijt mogen kalken. Neeeeeeh, ik wil niet naar binnen.
Pas na de verzekering dat de olifant nog lang niet naar zijn kamer kwam om te slapen, wilde hij wel een kijkje nemen. Om vervolgens 5 minuten later met een emmertje en een schepje als een bezetene een grote slaapkuil te scheppen. Voor de olifant.

Neushoorns waren vanavond niet interessant (want eng). De leeuwen en de apen ook niet (want ook eng).
Met een grote boog om de tijgers heen, Mama, ik doe gewoon mijn ogen dicht, dan zie ik ze niet.

Kennelijk was de portie durf vandaag niet voor de beesten bedoeld.
Hij ontdooide pas weer een beetje in de speeltuin. Ging als stoere bink van de allerhoogste tunnelglijbaan af en gaf daarna bijna licht van trots.

Zus wurmden we in dezelfde speeltuin met spreidbroek en al in een babyschommel. Ze vond het geweldig.
Handige dingen trouwens, zo'n babyschommel. t Kind kukelt er niet uit, vermaakt zich zelf en je hebt je handen lekker vrij. Kun je zelf ook weer eens op een schommel zitten.

Verder denken we dat de oppasser het verblijf van de wespen heeft open laten staan vanavond.
Want mènmèn, wat een overkill aan nare zwart-geel gestreepte nieuwsgierige vliegers zeg.
Direct met de neus vooraan als je een bolletje wil eten. Of als je bij je kind een kouwe prak naar binnen werkt.
Inderdaad, koude prak. Mevrouw houdt zoveel van eten, dat ze Olvarit ook koud te nassen vindt. Heel handig, vinden wij.

5 opmerkingen:

Sam zei

Haha, wat een durfal! Erg grappig verhaal ;-). Wij hebben overigens ook zo'n glijbaan-maniak in huis ;-). Hij is een stuk dapperder dan zijn moeder, die al dat glijbanengeweld soms met angst en beven aanziet..

Annelies zei

Mja, dat was natuurlijk gewoon een reactie van mij en niet van Sam... moederberoep-deformatie!

prutsen zei

Brrr zeg, ik kan het mij voorstellen dat hij niet meer langs die tijger wil als hij er ooit mee oog-in-oog heeft gestaan.
Wat die wespen betreft: ik heb de indruk dat er dit jaar een echt plaag is. Overal zitten wespen!

Cisca zei

Die schommels zijn zo handig joh! Hang er ergens eentje op. Wij hebben geen kind meer aan dr.
En koud eten is ook ideaal. Dat doet ze hier ook. Ach honger maakt rauwe bonen zoet, toch?

MaMarije zei

@Sam ohnee Annelies: ja, t was maar goed dat ik met dochter op de schommel geplakt zat. Huisgenoot regelde de dappere dodo. Hij gaat er toch wat 'relaxter' mee om...

@prutsen: t is inderdaad over, de liefde voor de tijger. En WEG met alle wespen... Bah.

@Cisca: helaas hebben wij niet zo'n mooie veranda als jullie Milk Mansion,.. Dé plek voor zo'n fijne schommel, lijkt me.
*gaat nu een huis met veranda zoeken*