maandag 20 juli 2009

Wie het boetekleed past, trekke het aan

Ok. Het kind was dus moe. Dat wist u al.
Maar eigenlijk was het kind vooral zielig. Ja. Heul zielig. Want zijn moeder joeg m zonder pardon de buggy in. En reed met m door de buurt. Zodat iedereen kon horen hoe zielig hij was.

En iedereen zag het. Dat-ie zielkig was.
Behalve z'n moeder. Die 'm probeerde af te leiden met een verstopte reiger in een boom. Oog voor je kind de natuur, dát is belangrijk.

Pas toen-ie thuis gekomen blééf piepen en wel erg vaak aan z'n oor zat te frunniken, vroeg ze of z'n oor misschien pijn deed.
Ja, piepte hij. En tuttelde ter bevestiging nog eens met zijn knuffel aan zijn oorlelletje.
Oh, deed zijn moeder. En stopte voor de lieve vrede een thermometer onder zijn oksel in plaats van in zijn kont. Ja, als ze geslacht wil worden, dan is die laatste plek de meest aangewezen manier. Maar daar had z'n moeder niet zo'n zin in.
Piep, ontzettend geen koorts, zei de thermometer.
t Zal wel, dacht z'n moeder.
En het zielkige jongetje wierp zich op haar schoot. Om daar verder een potje zielkig te doen. Daarna plakte hij zich vast aan de bank. Met z'n oor.
Wil je een paracetamolletje?, vroeg z'n moeder.
Jahaa, jengelde hij. Alsof ze het nooit zou vragen.
En hij sliep de hele nacht lekker, dat zielkige jongetje met z'n paracetamolletje.
Kan dat kwaad? Een paracetamolletje voor niets geven?, vroeg de martelmoeder zich nog af.

Huh? Wat doen die vlekken daar op de matrashoes?, peinsde de martelmoeder, toen ze het zielkige jongetje dat al niet meer zo zielkig was ging aankleden.
Een blik in z'n rechteroor verklaarde een hoop, ehh loop. Oor. Ontsteking.

En de martelmoeder droeg vandaag haar boetekleed. Met veel schuldgevoel.

6 opmerkingen:

Nicolette zei

ach, gelukkig heb je hem dan toch dat paracetamolletje gegeven, heb je in ieder geval wel lekker geslapen :) (en hij uiteindelijk ook)

Linda zei

Achut. Voor jullie allebei.
Had mij ook kunnen gebeuren. En inderdaad, gelukkig toch een molletje gegeven. Als je het wel had geweten had je dat waarschijnlijk ook gedaan.

prutsen zei

Zo'n paracetamol kan geen kwaad. Hier schrijft K&G het zelfs voor om preventief te geven als ze een inenting zetten.
Heb het hier ook al voorgehad dat Grote Pruts echt ziek was, maar we zijn geklaag interpreteerden als 'niet naar de opvang willen'. En dan verwen je hem achteraf een beetje extra. Om je schuldgevoel kwijt te geraken ;-)

Mrs. T. zei

Ik moet er stiekem toch wel van lachen van dit logje. Maar vooral natuurlijk omdat het hem nu beter gaat.

Annelies zei

Woeps... ik vrees dat ik dit wel een beetje herken...

Arm mopje. David dan he? Niet fijn, zo'n oor. Maar ook arme jij. Nog een schuldgevoel ook. Niet nodig hoor (dit zeg ik uit eigenbelang ;-). Gelukkig deed het paracetamolletje wonderen, en ik begrijp dat het inmiddels ook weer beter gaat! Gelukkig! (met Huisgenoot ook?)

MaMarije zei

@Nicolette: lekker geslapen hebben we zeker...

@Linda: jij gek mens, ga eens gauw doen alsof je op vakantie bent :-)

@prutsen: oh, gelukkig. Ik geef mijn kinders trouwens niet snel een paracetamol, ook niet voor vaccinaties.

@Toaske: de praatjes voor 10 zijn er weer. Ik denk wel dat hij weer beter is.

@Annelies: ah, fijn... Nog iemand die wel eens de MartelMoeder uithangt. Toch prettig te weten dat je niet alleen staat, toch?
Met Huisgenoot is alles trouwens ook weer OK.