woensdag 8 juli 2009

Over een APKtje en Vanish-Oxi-Action

OK. Ik zeg het maar vast: wegens ultra-irritante peuterpuber die heeft ontdekt dat het gigagrappig is om een stuk of 30x uit zijn bed te komen, en nu nog steeds als een drama queen in zijn bed ligt te mokken omdat hij geen drinken meer mag, zit ik nu compleet opgefokt een blogje te maken.

Een blogje dat eigenlijk over Zus had moeten gaan. Want ze is weer glansrijk door de APK gekomen. Meterstanden bij 9 maanden: (bijna) 74 centimeters en nèt geen 11 kilo.
Gewoon groot dus. En ze beschikt over een behoorlijk goede reserve, zullen we maar zeggen. Maar echt niet te dik hoor, écht niet. Zei de arts. Wel 3 keer.

Ze was gewoon een beetje lui. Zei de arts. En nu heeft ze een spreidbroek, dus doet ze alles een beetje nóg later. Echt, als die straks gaat kruipen, of lopen, dan verdwijnen al die spekkies als sneeuw voor de zon. Zei de arts.
En ze toont natuurlijk wat dikker, omdat ze van die lekkere bolle wangen heeft. Zei de arts. Een keer of 2.

Verder nog bijzonderheden? vroeg de arts.
Neuh. Slaapt als een roos zij wel. Eet als een dijkwerker. En ze is lijkt slim: ze gebruikt haar 'achteruit' nu strategisch. Als ze van A naar B wil komen, draait ze zich eerst om haar as zodat haar benen in de 'rijrichting' liggen. En dan schuift ze zich naar daar waar ze wezen wil. En draait zich weer om.

Maar goed. Zoals u weet, lucht bloggen op. En dus moet ik nog even zeuren.
Over Broer inderdaad. Die zo'n half uur geleden (toen al 21.45 uur, mind that...) nog even met de briljante ik-ga-lekker-toch-niet-slapen-smoes kwam en op de overloop meldde dat hij een snotje heeft.
Terwijl ik besluiteloos en stil achter dit blogje zat te bedenken of ik in de negeer-mode moest blijven hangen of snot moest gaan vegen, zei hij wel 10x overdreven aandacht trekkerig Mama, het snotje is al weg, hoor mama. Het is al weg, mamá. Hallóó, mama? Het snotje is al weg....

Ik besloot het verder te negeren, en na een minuutje droop hij af naar zijn kamer. En ik hoop naar zijn bed.
Want dit circus is al sinds 19.45 uur aan de gang. Inmiddels al ruim 1o keer stilzwijgend weer in zijn bed gelegd. 10x de 'negeer-mode' geprobeerd. Zo'n keer of 5 'boos' geworden. En de laatste 2x ontplofd. Maar het lijkt geen indruk te maken.

Ik ga wel luisteren hoor, ik luister noe wel, fleemt hij steeds poeslief nadat ik hem weer eens in bed heb gelegd. Om vervolgens binnen 3 tellen weer het bloed onder mijn nagels te laten verdwijnen.
Echt, hoe doet-ie dat toch?
Prevelt-ie stiekem de geheime toverspreuk Vanish-húp, bloed onder nagels moeder weg- Oxi-hóps, uit boosheid hyperventilerende moeder- Action-lekker doorgaan met etteren?
Is vanavond dé avond om eens lekker de grenzen te verkennen?
Of is het gewoon gedaan met de middagdutjes?

Wie het weet mag het zeggen.

6 opmerkingen:

Annelies zei

Oh hemel.... soms zou je willen dat je ze in bed een tuigje om mocht doen... aaargh! 't Is in ieder geval een mooie dramaqueen, hahahaa! Hopelijk gaat het vanavond beter, anders moeten jullie nog extra dik behang aan gaan schaffen....

Fijn dat Danae (sorry, de puntjes doen het even niet..) weer zo goed door de keuring is gekomen! 11 kilo, whoopie!!! Sam was en maandje geleden 11,5 kilo.. just ter vergelijking ;-). Maar dat is een scharminkeltje, onder alle curves.. En die zit nooit ook maar 1 tel op zijn gat, en ja, dan vliegen die spekkies inderdaad zo de deur uit! :-)

Liefs Annelies

Nicolette zei

ik gok dat het gedaan is met de middag-slaapjes :( (dat vond ik zo jammer....)

Valez zei

Volgens mij ligt het aan het weer... Middagslaapjes zijn bij ons al een tijdje voorbij, maar wij hebben het gedonder nu iedere avond. Tot laat steeds weer uit bed komen met allerlei smoesjes en een hele rel schoppen als madam haar zin niet krijgt.

Sterkte met de peuterpuber!

Susan zei

Ja, ik weet hoe het moet. Ik heb er voor geleerd. Jij weet het ook lees ik. Toch, en Janne is nog geen twee, ontplof ik bijna als ze haar voeten op tafel legt tijdens het eten. En weer. En weer. En weer. Of als ze niet gaat slapen omdat papa haar in bed legt en ze wil mama. (Als mama er niet is, geen probleem, als mama het doet ook niet, maar anders... uren!) Ontplof! Voorals 's avonds.Als het mijn tijd is om te bloggen of iets anders natuurlijk...
Dus... laten we elkaar steunen.

Je kan het. Zet'um op. Negeren. Zwijgen. Adem halen. Nagels met bloed onder controle. Wij kunnen dit! PFF,PFF PFFFFFFFFF (Je leert het niet voor niets voor de bevalling, de puf-techniek werkt nog steeds!)

Mrs. T. zei

Ach, het zal wel een fase zijn. Dat weet ik uit ervaring. En dit soort fases zijn er om genegeerd te worden. Volledig. Sterkte!

En goed dat dochter het zo goed doet. Ach meisjes! ;-)

MaMarije zei

@Annelies: op d'r gat zitten, deed ze dat maar vast. Maar t kind valt nog steeds om...

@Nicolette: hmm, k ben dr ook bang voor *zucht*

@Valez: ah, het weer. Dan hoop ik gauw op mooi weer weer. En liefst ook nog wat middagdutjes. Maar da's vast teveel gevraagd.

@Susan: daar hebben we een mantra voor ontwikkeld 'Tisunfase-tisunfase-tisunfase'. Gelukkig ging het vandaag beter...

@Toaske: Negeer-mode it is, dus. En wij zullen volhouden. Ozo.