vrijdag 12 juni 2009

Perpetuum mobile op stripniveau

Ah. Het is weer vrijdag.
Duidelijk geval van laatste dag voor zaterdag. Niet omdat ik het freaking-friday boodschappenlijstje moet maken. Ja dat ook wel, natuurlijk.
Maar het is ook ontzettend vrijdag vanwege het volgende ritueel:

Kijk nou... Hij ís er weer, roept David. Hij is toch gekómen.
Hij pakt de Donald Duck en bestudeert uitvoerig de voorkant. Dan draait hij 'm om en inspecteert direct in de linkeronderhoek van de achterkant.
Nou moet déze nog komen, verzucht hij.
En hij priemt met zijn vinger naar de preview van volgende week.
Teleurgesteld is hij, als blijkt dat de afbeelding van de voorkant en de preview van volgende week ook deze keer niet overeenkomen.

Och, kon er maar een misdruk komen, met op voor- en achterkant dezelfde afbeelding.
Ik krijg het maar niet uitgelegd dat hij nog een week moet wachten op dat plaatje van de achterkant. En dat het hele verhaal dan weer opnieuw begint.

Enfin. Wij hebben dus een abonnement op de Donald Duck. Of liever gezegd: huisgenoot heeft een abonnement.
Gekregen op een zeer gepast moment. Het moment dat huisgenoot eindelijk erkend intelligent werd bevonden. Op zijn 26ste ofzo. Want, Donald Duck, da’s wereldliteratuur.

Oh, wacht. Het verhaal gaat nog verder...
Ik ga even kijken of er vanavond wat leuk op televisie is, zegt hij nu. Hmm, waar heeft-ie dat toch opgepikt?
Hij pakt de Donald Duck en gaat ermee op de grond zitten. En begint te bladeren.
Nee. Er is geen leuke film op de televisie, concludeert hij na een tijdje. Dan moeten we maar een dvd van Bob de Bouwer kijken hè?

Eens denken. Lastig. Een keuze tussen lekker dik boek of een Bob de Bouwer dvd…

3 opmerkingen:

Door zei

DD is leuk! Iedere vrijdag hier een gilletje van plezier. En niet alleen door de abonnementhouder (middelste)!

MaMarije zei

@Door: Kijk, nog een medestander. Fijn!

Cisca zei

Haha, ik kan hier wel om lachen, hoor. Dus dan toch nog een paar verlate reacties....