woensdag 27 mei 2009

In de stijgbeugels

Na ruim anderhalve dag spreidbroek kunnen we stellen dat het tot nu toe mee valt. Afgezien van wat pieperigheid de eerste nacht, is Danaë nog steeds net zo vrolijk als ál die dagen daarvoor. En dat is fijn. Voor haar en voor ons.

Danaë lijkt zich zonder al te veel moeite te hebben aangepast aan de nieuwe stand van haar benen. Liggend op haar buik probeert ze meteen om te rollen. Dat gaat dus niet, maar het zou me niet verbazen als dat haar over een maandje wel lukt.

Ook David heeft de boel moeiteloos geaccepteerd, en trekt hier en daar nog wel eens plagerig aan haar been... Zij past onmiddellijk lijfstraffen toe en trekt wat haren uit zijn hoofd. Keiharde tante.

Wij moeten nog wel even wennen.
Zo puzzelen wij nog hoe het ding juist aan te trekken. Ondanks een stoomcursus van de instrumentknutselaar, gaat dat niet altijd goed.

Hè, wat zitten die stijgbeugels op een gekke plek. Daar krijg ik haar benen toch niet in? Hoe moest dat nou toch ook weer?, piepte ik gisterochtend tegen huisgenoot.
Huh?, deed huisgenoot met mij mee.
En hij merkte zachtjes op dat het zo ook nooit ging lukken. Als ik de spreidbroek tenminste ondersteboven aan wilde trekken.

Daarnaast puzzelen wij nog over hoe ons kind handig op te pakken. Ondanks een stoomcursus van de instrumentknutselaar.... Nee, tuurlijk hebben we ons kind niet laten vallen. Wat denkt u nou?
Danaë is aan haar onderkant namelijk getransformeerd tot futuristische cyborg. Allemaal leuk en aardig, maar op strategische punten zitten wat scharnieren in de weg. Zeker als je haar op de arm wilt dragen.
Helaas is bij het futuristische pakje geen mechanische loopaandrijving meegeleverd. En dus zitten na een dag tillen en dragen mijn armen onder de kleine krasjes of afdrukken van het metalen frame.
Maar: alles voor de goede zaak. Dus wij zullen het komende half jaar gewoon onze tanden op elkaar zetten als we haar optillen. Nee. Ik doe niet aan automutilatie. Ik heb een kind met een spreidbroek.

En dan de praktische oplossingen voor alledaagse dingen.
Zo daar is een autostoeltje. Hoe vervoer je je kind veilig in een auto als d'r bips nauwelijks meer in de Maxicosi past?
Of neem de Bugaboo. Zo op het oog moet het passen, Danaë met framewerk in de Maxicosi of kinderwagen. Met wat handdoeken-origami komen we dan ook een heel eind. Maar de meest ideale opbouw hebben we nog niet gevonden. Aan de andere kant: best schattig, die bengelende voetjes aan weerszijden.

Of haar gloednieuwe Tripp Trapp.
No way dat ze nu nog in het babyzitje past. Dat was sowieso al een beetje aanduwen, maar tot nu toe ging dat prima.
Sinds maandag heeft mevrouw echter een spanwijdte die niet meer overeenkomt met dat wat de firma Tripp Trapp heeft bedacht. En dus goochelen we met tuigjes om te voorkomen dat mevrouw uit haar stoel valt. Want ze vond het net zo leuk aan tafel.

En een kind met een spreidbroek moet er natuurlijk wel een beetje leuk uit zien. Tenminste, dat vind ik dan. De aandacht van de spreidbroek afleiden.
Broeken hebben afgedaan. Nou paste ze daar toch al lastig in, met die dikke spekheupjes van d'r. Die dingen zijn namelijk over het algemeen niet gemaakt om daarmee de hele dag in een soort split-stand te liggen.

Wat dan? Niet van die suffe saaie maillots in ieder geval.
Nee. Een beetje kekke leggings in allerlei vrolijke kleuren. Dus ik ging los op het wereld wijde web. En stelde het gat in mijn hand weer tevreden. Nu nog überhippe shirtjes of jurkjes scoren.

Mensen. Genoeg.
Ik moet nu hoognodig mijn kind ophippen.
En daarna ontzettend voorbereidingen treffen voor het feest van morgen. Iets met een trakteerkrokodil. En een traptrekker.

5 opmerkingen:

Renske zei

Hoi Marije, ik wilde al eerder reageren, maar ben er door (aankomende vakantie)drukte niet aan toe gekomen. Wellicht heb je de site al gevonden via Google, maar de Vereniging Aangeboren Heupafwijkingen (www.heupafwijkingen.nl) heeft niet alleen allerlei informatiemateriaal gemaakt / online staan, maar ook een forum waar je ervaringen kunt uitwisselen met andere ouders en al je vragen kunt stellen. Ook is er een handleiding opgesteld voor het aantrekken van de beugel. Die vind je hier: http://www.heupafwijkingen.nl/baby_kleut/Handleiding%20spreidbeugel.pdf. Ik ben blij te lezen dat Danaë haar beugel zo makkelijk accepteert, dat maakt het voor jullie als ouders ook een stuk makkelijker om er mee om te leren gaan. En hopelijk zijn haar heupen dan over een aantal maanden weer helemaal in orde!! Groetjes, Renske P.s. 1 Ik weet niet of ik al eens eerder hier heb gereageerd, maar zo ja, dan heb ik dat zeer waarschijnlijk onder een andere naam gedaan, aangezien ik onder een andere naam blog. P.s. 2: ik kon geen enters invoegen, vandaar de 'eindeloze' lap tekst.

MaMarije zei

@Renske: Ja, die site heb ik al gevonden. De bewuste handleiding kennen we (kregen we mee naar huis).
Maar ja, die leggen we niet ieder keer ernaast ;-)

En, spannend, onder een andere naam bloggen *gaat nu alle reacties napluizen*.

Mrs. T. zei

Je schrijft er gelukkig behoorlijk optimistisch over en met humor. Succes!

prutsen zei

Oh jeetje, daar komt behoorlijk wat bij kijken. Gelukkig blijft Danae er vrolijk onder.

Valez zei

Als het broekje straks weer uit mag, kan ze meteen gaan trainen met lopen. :-)

Het is even doorbijten, maar daar heeft ze straks de rest van haar leven profijt van. Mijn oudtante stamt uit de tijd van voor de spreidbroekjes en die is mank. Ikzelf heb er een heel klein verschilletje in beenlengte aan over gehouden. Het is zelfs geen inlegzool waard.

Zo te zien heeft ze er helemaal geen moeite mee, dus dat gaat helemaal goed komen!