zondag 26 april 2009

Niemand gezien

Hij loopt naar de zijkant van de kast en knijpt zijn ogen stijf dicht.
Drie... Vijf... Negen... Kwartien... telt hij.
Hij draait zich om en stuift naar zijn zusje in haar wipper. Ze sloeg hem al die tijd aandachtig gade.
Ik heb niemand gezien, joelt hij tegen haar.

Waaaaah, gilt zij in een mengeling van opgetogenheid en spannendheid. Om de boel kracht bij te zetten, maait ze nog een even flink met haar armen. Alsof ze zo ieder moment kan opstijgen uit haar zetel.
Een beetje beduusd door deze onverwachte kreet van zijn zusje, schreeuwt hij terug. Waahaaaa!
Samen liggen ze in een deuk. Tot hij roept We moeten ons verstoppen!, en weer terug naar de kast rent.

En dan begint het spel opnieuw.

5 opmerkingen:

prutsen zei

Geweldig toch, die interactie tussen broer en zus.

Cisca zei

Haha. Das pas goede bezigheidstherapie.

Hmmm. Moet misschien toch eens gaan denken aan een tweede...

MaMarije zei

@prutsen: ja, wij lachen ons regelmatig slap hier om die twee. Dat gaat nog wat worden als ze later groot zijn ;-)

@Cisca: wij raden je het van harte aan. Maar het is wel handig als Kobus kan lopen. Oh, dat doet ze al bijna. Nou: go for it girl!

Linda zei

Zucht ... ik wil ooohoook. En tweede.

Kreeg je nieuwe logje over de plekjes in m'n rss reader, maar zo te zien heb je 'm weer verwijderd?

MaMarije zei

@Linda: Nee, niet verwijderd, heb ff een foto toegevoegd. Nu staat-ie er weer.
Maar eh, 2e? Ja, doen ;-)