vrijdag 20 februari 2009

Van een voorgenomen huwelijk en andere zin

We liepen van de winkel terug naar huis. Op een muurtje stonden vier kinderen, een jaar of 6-7, die deden wie het knapst er vanaf kon springen.
David vond het erg interessant en joelde Dat mag nieieiet, terwijl we langs liepen. Dat mag wè-hel, joelde een jongetje terug. We bleven nog even staan kijken naar hun capriolen.
Mama, ik heb daar ook zo’n zin in. Maar ik kan alleen maar kleine kinder spelletjes, verzuchtte hij, vrolijk aan mijn hand weghuppelend.

Bij het naar bed gaan trekt David een sliert wc-papier van de rol en doet het om zijn nek. Kijk, ik heb een ketting, zegt-ie terwijl hij in zijn pyjama rond paradeert.
Ik ben een bruid, verkondigt David. even later met het wc-papier nog steeds rond zijn hals hangend. Oh, met wie ga je dan trouwen?, vraagt huisgenoot E. geïnteresseerd. Met juf Linda? Of met mama? Nee, zegt David. Zijn periode met oudere vrouwen is kennelijk over.
We werpen het meisje van de crèche op, Isabel, waar hij een half jaar geleden een 'minor crush’ op had. Nee, ook niet, zegt hij.
Met Danaë dan? Nee, die is nog te klein toch, klinkt het lichtelijk verontwaardigd.
Ga je dan met Merel trouwen? Het blijft even stil. Ja, Merel is wel een kinnertje waarmee ik trouwen kan, besluit hij.
Wij weten gelukkig al wat haar vader doet.

3 opmerkingen:

Linda zei

Soow, David is er vlotjes bij of loopt Timmy achter?
Die heeft 'z'n trouwfase nog niet gehad. Hij weet denk ik ook niet wat trouwen of een bruid is...
Of zou dat komen omdat z'n papa en mama ook niet getrouwd zijn :-)

Anoniem zei

Enne, wie is Merel dan? Want dat weet ik dus niet...

MaMarije zei

@ Cisca: da's z'n buurmeisje, 6 maandjes jonger, maar meneer en mevrouw zijn net Jip&Janneke met elkaar. En da's weer leuk voor de ouders, want dan kunnen die even lekker bijpraten ;-)