De mensen die u op de achtergrond hoort in het filmpje van gister, zijn de moeder van Merel en Merel in hoogsteigen persoon. De laatste was de aanstichter van deze muzikale onemanshow.
Merel kwam namelijk even spelen (zónder moeder, hoe stoer!), en nam haar mondharmonica mee. Daar wilde David graag het fijne van weten. En vroeg vriendelijk Mag ik emme ook es? Alsjebieft? Merel, zo genereus als ze is, vond dat goed. En David deed een heel korte ‘Fffie’ op de mondharmonica. Hihihihi, giechelde Merel.
Noe jij, zei David. En hij stak de mondharmonica onder haar neus.
Merel pakte m over en blies tegen het ding. Fff, deed de mondharmonica. Lukt niet, zei Merel teleurgesteld. Nee, je moet ook je hele mond ertegen zetten. Oja. Nog een keer proberen. En ja hoor, een voorzichtige Ffiie was te horen.
Glunderend van trots zaten de twee peuters tegenover elkaar. Noe ikke, drong David aan. FFFIIE, blies hij. Hahaha, lachten ze. Noe jij weer, commandeerde David. Hij gaf de bekwijlde mondharmonica terug aan Merel. En zij blies weer een zachte Ffie. Hihihi, gniffelden ze samenzweerderig.
En zo deelden ze minutenlang de mondharmonica en elkaars speeksel alsof het een vredespijp was. Dikke kans dat Merel over een paar dagen ook verkouden is. Snot happens…
1 opmerking:
Hahaha, tsa, die peuters. Het maakt ze allemaal niet uit. Drinkbekers / spenen en mondharmonica´s waar de draden aan hangen (bleh), you name it, zij delen het.
Ben benieuwd hoe lang dat nog gaat duren.
Oh, enneh, wij hebben een geluidsdicht "hok" achter het huis staan (www.artofsound.nl), dus als je tips nodig hebt hoor ik het wel :-) .
Een reactie posten