Over een dronken draak en een stokje

Daar zitten we dan. Een beetje saai te wezen. Komt vast door het weer. t Is weer voor foto’s inplakken of een hele middag gamen. Kinderen liggen in bed, en wij hebben dus even ‘vrij’. Dat u niet denkt dat wij niet met onze kinderen spelen.

Huisgenoot E. voelt meer voor gamen en doet - as we speak - verwoede pogingen om een überdraak sakè te voeren zodat-ie dronken wordt. De draak, mensen, lijkt me dat hij al genoeg alcohol heeft geroken dit weekend. En met een ferme streek van zijn digitale kaligrafeerpenseel laat hij de draak ter aarde storten. Vuurwerk, harp-riedeltjes, rinkelende belletjes en een groter zwaard zijn zijn deel. Ja, t is wat hè, met die Wii-games van tegenwoordig…

Dat vroegen we ons trouwens af, toen we vanochtend in bed een beetje lagen te mijmeren: als we later samen oud en grijs zijn, zijn we dan ook nog aan het loggen en gamen? Bestaan ze nu eigenlijk al, gamende 60-ers en 70-ers?

En vooruit, omdat we nu toch bezig zijn: foto’s inplakken. Ga ik zo doen, althans in digitale vorm. Maar er is in logjesland iets met het fenomeen ‘stokjes’. En nu gaat er een stokje rond, genaamd ‘de 4e van de 4e’. Dat wil zeggen: publiceer de 4e foto uit de 4e map op je computer. Zij heeft het al gedaan, en zij ook. Geen idee hoe dat werkt, zo’n stokje. Moet je ‘m doorgeven? Of kun je ‘m ook gewoon spontaan vangen?

Ik denk ‘doe gek’ en ik vang ‘m. Nieuwe laptop, geen foto’s erop, maar ik kan er wel bij op het netwerk. Ja, als je bent getrouwd met een IT-nerd dan zijn de ICT-facilities hier bijzonder goed geregeld… Eens kijken…
Foto uit mei 2005. Nét een digitale camera en daarmee een dag naar de Burger’s Zoo om daar alles te fotograferen wat los en vast zit. Vooral dieren dus. Lekker oefenen. Thuis natuurlijk alle mislukte foto’s gedelete (en dat waren er veel, herinner ik mij nog) en alleen de mooie overgehouden. Zie hier een tijger.