Roze is een fantastische kleur. Althans, dat vind ik sinds 6 oktober. Leuke bijkomstigheid is dat ik mij sindsdien ook legitiem mag vergapen aan leuke jurkjes en andere mooie meisjeskleren. En, nog véél leuker, de uitverkoop is begonnen.
Had op internet al een leuke kleren-site gevonden. Waanzinnig leuke, lieve, stoere meisjeskleren available. Wel een beetje aan de prijs, maar: kwijl kwijl. Nu 30% korting op de hele wintercollectie, hoera! Het bestelde setje kleren stond dochterlief helaas toch niet zo leuk. Ik had t uiteraard kunnen weten, want t was geen roze.
Geluk bij een ongeluk, want bij de verzending zat een suf magazine met een advertentie van de kleren-site met een kortingscode voor nóg meer korting. En nog beter: de kleertjes waar ik in eerste instantie voor was gevallen, waren plotseling weer beschikbaar. Dus ik dacht: meid, ga gek! Terugsturen die handel, en kopen die leuke kleren! Voor je t weet, is het weg en heb je spijt.
Uurtje later was dochterlief twee leuke outfits rijker en moeder 50 euro armer. Maar hee, er gaat toch nog geld vanaf omdat we wat terugsturen, dus eigenlijk kost het slechts de helft. Koopje dus!
Het geld brandde kennelijk niet alleen een gat in mijn hand, maar ook in mijn verstand. Want bij de post vond ik kortingsbonnen voor nóg meer korting op al waanzinnige korting bij de Mexx.
"Vanavond een extra koopavond speciaal voor u" joelde de kortingsbon mij toe. Aangestoken door het koop-virus (hoezo recessie?) snel een vriendin gesmst dat we vanavond onze slag moesten slaan. Ze bleek helaas niet te kunnen. Koortsachtig nagedacht over wat nu te doen, deze once-in-a-lifetime-opportunity kon ik toch niet voorbij laten gaan?
Je zou denken dat ik Man acuut gesommeerd heb op tijd thuis te komen om dan maar met mezelf spoorslags naar dit exclusieve soldes-rebajas-sale-festijn te vertrekken.
Dat eerste heb ik ook gedaan. Voor het tweede bedacht ik me dat het geen echte koopavond was en dat ik dus moederziel alleen door een uitgestorven binnenstad naar de koopjeslocatie moest gaan. Ik heb het niet zo op ongure types die zich buiten koopavonden in de binnenstad ophouden. Wegens innerlijke tweestrijd (ga wel, straks is dat leuke vestje weg... maar al die enge mannen dan?) bleef ik zo lang dralen, dat het uiteindelijk de moeite niet meer was om te gaan.
Nu zit ik dus mijn spijt weg te loggen. Ontzettende theemuts... Maar, zaterdag, dan kom ik terug in een ijzersterke revange: Man een broek (of twee) en dan koop ik alsnog de hele Mexx leeg met mijn kortingsbon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten